Kletsen

Wat leuk dat je bezig bent met workshops en trainingen! Heerlijk als je daar lekker je energie in kwijt kunt. En er is vast vraag naar workshops. In de omgeving waar ik woon lees ik weinig nieuws wat betreft workshops en trainingen.
Er zijn er wel eens maar vaak dezelfde dingen.

Ja, heel veel van die trainingen die ik doe werken met de Wet der Aantrekkingskracht, wat mooi is, want daar was ik sowieso al een paar jaar intensief mee bezig. Dus dat sluit gewoon fijn aan.
De training gericht op (beginnende) ondernemers is vanavond afgelopen, nog een Q&A. Maar maandag start ik de volgende alweer over zelf-liefde. Ik stoom gewoon fijn even door. Ik merk dat ik er heel veel baat bij heb om ermee bezig te zijn. Ze zijn wel intensief allemaal, je moet echt diep graven en uit je comfort-zone, oude overtuigingen omzetten en er ook dagelijks mee bezig zijn. Elke dag een soort focus wheels doen zodat je op stroom komt of blijft. En dat werkt echt, maar het houdt wel in dat je elke dag met een aantal oefeningen bezig moet zijn en moet blijven.
Ook evaluatiewerk en dan heb ik nog mijn dagelijkse energy healing methode te doen. Ik merk dat ik daar wat lakser in word weer en dat moet ik niet doen, want ik heb er héél veel baat bij sinds ik dat doe.
Ik voel me letterlijk beter in mijn vel, mijn nek kan meer hebben en ik heb niet meer heel de tijd zoveel pijn. Soms helemaal geen pijn. Dat was zo'n openbaring, ik wist niet eens meer wat dat was!

Al die dingen komen allemaal op mijn pad, heel mooi. Dus daar geniet ik ook echt van.

Mooi hoor dat je zo bezig bent! Je hebt het er druk mee! En mooi hoe alles komt wanneer het komen moet.
Die training zelfliefde zal ook niet voor niets nu komen. De wet der aantrekking werkt altijd.

Ik heb de laatste tijd weer ontzettend veel moeite met mediteren, ontspannen en in slaap komen. Ik zit te regelmatig in mijn hoofd. Als ik mediteer blijven mijn schouders gespannen (niet extreem, maar wel té), en mijn gedachtes blijven maar komen (ja, M houdt mijn brein nog flink bezig...). De rest van mijn lichaam is soms bijna in vloeibare staat, ik voel soms het bloed door bijna al mijn aderen stromen, maar mijn gedachtes blijven me afleiden. Iedere gedachte ‘swipe’ ik weg (zoals op een telefoon), maar het gebeurt te vaak dat ik alleen maar aan het swipen ben en mij niet kan ontspannen.
Soms ben ik wél heel ver weg, en dan probeert mijn Gids met mij te communiceren, maar dan merk ik al gauw dat mijn gedachtes de boel weer overnemen. Ik ben een zeer snelle denker, en mijn gedachten geven dan al antwoord voor ik de vraag heb kunnen stellen.....

Ik word moe wakker, maar heb daar de rest van de dag geen last van. Ook mijn creativiteit stroomt niet; totaal geen zin om de basgitaar op te pakken.
Ik slaap ‘s nachts onder mijn voorjaarsdekbed, met een raam open en toch lig ik vaak badend in het zweet zonder dat ik het echt warm heb.

HIer sinds een dag of 4 meer last. In het algemeen iets meer, maar vooral van mijn schouders, behoorlijk heftig ook.
Slapen gaat ook niet helemaal tof en emotioneel ook geregeld lastiger. En ik heb het 's avonds iedere keer oud. Zo erg dat ik 's avonds later mijn dekentje over mijn benen erbij pak. Dat heb ik de hele winter nog niet gedaan, en om nou te zeggen dat het echt zo koud is... Maar ik heb het wel koud.

Gewoon maar zoveel mogelijk rustigaan doen denk ik. Ik wil morgen even wat tijd besteden aan bewust verbinden met de maan. Ik weet uit het verleden dat dat vaak ook helpt.
Ik heb ook het idee dat ik minder gegrond ben, dus ook dat is een goede. Misschien even de daily healing routine 2x per dag doen ipv 1x. ik merk dat ik daar nu toch ook wel baat bij heb.
En af en toe geen lekkere geleide meditatie om je energiesysteem even 'glad' te strijken. Ik ga nooit zelf zo mediteren, hoogst zelden. Een geleide meditatie vind ik veel prettiger, en ook makkelijker.

Anyway, good luck! Ik pak nog ff een beker chocomelk, dekentje en dan is het bedtijd. (zit nog net een filmpie af te kijken :) )

Wolf, wat kunnen wij mensen ook denkers zijn he.. Het is denk ik in ieder geval goed om je gedachtes zover het lukt onder de loep te nemen. Want ook al lijkt het lastig met de hulp van Je Gids kun je ze wel weer in dimmen of anders doen vloeien.
Ik weet niet hoe je precies in de situatie met M staat en hoe je je voelt en welke gevoelens er allemaal bij komen kijken, en wat je dan denkt...
Ik denk dat onze Gidsen er altijd zijn en altijd naast ons staan, maar dat we enkel langer verbinding kunnen maken als we een beetje op dezelfde lijn als hun zitten. ( Dus o.a. vreugdevol)  Gidsen kunnen heel slecht bij ons komen of hun antwoorden doorgeven als we angstig zijn, boos zijn, of een oordeel hebben over onszelf of de situatie,  of als we onze waarde naar beneden halen of juist te zeer willen afscheiden van anderen, Gidsen kunnen ook slecht verbinding maken als we denken in afgescheidenheid. Misschien heb je al deze gevoelens niet hoor. Maar ik had toch het idee het te moeten schrijven.

Je kunt je Gids vragen of hij oplossingen aan wil reiken om je te helpen mediteren, of duidelijkheid te geven omtrent de situatie met M.
Laat de oplossingen en antwoorden dan helemaal open. Zodat je Gids je het aan kan reiken. En probeer je los te maken van oordelen over de situatie,  of te denken, het wordt toch niks, of je zelf daarin te beoordelen, of je alleen of in de steek gelaten te voelen, dus afgescheiden te voelen, of je angstig te voelen.
( ik weet niet geheel hoe je erin staat, maar vermijdt gedachten over oordeel, zelfkritieken, een scheiding of breuk voelen. ) Afgescheidenheid zit hem niet alleen perse in relaties, maar ook bijvoorbeeld al als iemand perse op dieet wil omdat hij of zij zichzelf minder mooi vind dan een ander. Afgescheidenheid is zeer divers.
Tuurlijk is dat heel moeilijk in bepaalde situaties, maar leg je Gids dan uit hoe je je voelt, en dat je begrijpt dat het pad soms zo is dat bepaalde dingen zo lopen, dat er overal een verhaal in schuilt.Maar denk in eenheid. We zijn allemaal spelers van het leven, met waarde met allemaal de mogelijkheid tot mediteren en antwoorden krijgen als we op die frequentie zitten. En ieder mens kan zich op die frequentie afstemmen als we hem weten te vinden.
Of vraag in eerste instantie of hij je kan helpen mediteren, leg uit dat je je gedachten even niet onder controle hebt nu, maar dat je weet dat je dat wel kunt, omdat je van waarde bent, die mogelijkheid in je hebt, en probeer het ook echt te voelen.
Soms is er even wat nodig om op dezelfde verbindingslijn te komen, maar als je Gids dan in verbinding met je is, dan kan er gelijk weer meer vreugde energie gaan stromen en komt het soms weer helemaal in ander vaarwater. Wat niet wil zeggen dat je creativiteit meteen weer gaat stromen maar dan krijg je vaak wel een helder antwoord waarom het even niet zo is, en meestal raak je dan ook weer vervuld van dat antwoord, die je soms zelf niet had bedacht.
En als je die frequentie eenmaal hebt kun je je er zo weer op afstemmen als je er even niet op zit. En je merkt al dat hij in je buurt is en je iets wil zeggen. Dat is al heel gunstig!

En als het je niet lukt om duidelijke antwoorden te horen, denk dat, wat denk ik? Zit er iets van oordeel, kritiek op mezelf, de situatie, een ander, scheidt ik me af van anderen door mijn gedachten en gevoel, ben ik angstig of boos? En probeer daar grip op de krijgen. En bedenk je ook wat voor vraag stel ik, en hoe? Want het is natuurlijk ook van belang wat je vraagt.

Moira wrote:

Afgescheidenheid zit hem niet alleen perse in relaties, maar ook bijvoorbeeld al als iemand perse op dieet wil omdat hij of zij zichzelf minder mooi vind dan een ander

Moira, wil je dit alsjeblieft een beetje nader verklaren. Ik ben aan het trachten af te vallen en ik begrijp uit jou woorden dat dat op goede en op een 'afgescheiden' manier kan.

Yarrow wrote:

Moira wrote:

Afgescheidenheid zit hem niet alleen perse in relaties, maar ook bijvoorbeeld al als iemand perse op dieet wil omdat hij of zij zichzelf minder mooi vind dan een ander

Moira, wil je dit alsjeblieft een beetje nader verklaren. Ik ben aan het trachten af te vallen en ik begrijp uit jou woorden dat dat op goede en op een 'afgescheiden' manier kan.

Hey Yarrow, natuurlijk wil ik mij nader verklaren. Maar ik spreek wel volgens mijn eigen ervaring en waarheid en hoe ik het doorkrijg van Gidsen, wat helemaal niet wil zeggen dat het ook de absolute waarheid is. Voor mij werkt het in ieder geval.
Mijn ervaring is dat ik een hele sterke verbinding met mijn Gidsen heb, als ik vrij ben van dat soort afgescheidenheid, of oordelen.
Ik ben zelf bijvoorbeeld een ziekte, zoals je vast nog wel weet. Maar sinds ik daar eigenlijk geen oordeel over heb, of het invul, gewoon denk oke, niet altijd leuk maar het is mijn levenspad, en ik heb er geen angst meer voor, ik ben er eigenlijk nooit boos om geweest, en ik heb me er eigenlijk nooit minder om gevoeld, want ook al mankeer ik wat, ik voel me echt niet van minder waarde dan een ander, dan merk ik dat je doordat je je niet afscheid van anderen daarin, je helemaal open staat voor een antwoord, oplossing, of manier van je Gidsen,of een zienswijze, soms iets dat je totaal zelf niet bedacht had. Tuurlijk is het wel eens niet leuk, maar als de punten oordeel, afgescheidenheid, angst en boosheid redelijk weg blijven in een gevoel, kun je een hoop van je Gidsen horen.

Met afvallen hangt het er helemaal van af denk ik wat je innerlijke beweegreden is en hoe je je voelt. Natuurlijk kun je zelf ook een manier vinden om af te vallen en kan het lukken. Maar als je er niet uitkomt, en niets werkt, ( daar had ik het eigenlijk meer op bedoeld) en je zou een oplossing willen verkrijgen, kijk ik er meestal op die manier na. En afgescheidenheid is ook iets om nader naar te kijken, sommige mensen denken dat ze zich afscheiden maar dan blijkt het toch anders te zijn. Net als sommige mensen denken dat ze vrij positief zijn, maar als er een uitdraai uit een hoofd zou komen blijken ze toch vrij negatief te zijn.

Ik heb dan bijvoorbeeld een vriendin die al van alles geprobeerd heeft om af te vallen, en ook weleens aan Gidsen probeert te vragen, wat helpt nu? Ze vindt zichzelf niet mooi, daardoor bang dat ze niet aantrekkelijk is voor anderen, en alleen blijft. Maar dan zegt ze ik hoor ze niet die Gidsen. Mijn antwoord is dan, je Gidsen zijn er wel, maar de verbinding lukt niet omdat Gidsen niet op die lijn zitten van jezelf minder dan een ander vinden, angstig zijn, je dus afscheiden van een ander, de manier kan dan niet bij je komen. Of je angst en afgescheidenheid moet gemiddeld genomen redelijk in balans zijn met je vreugde en gevoel van acceptatie en eenheid, dan kan het nog wel doorkomen.
En het kan dan ook goed zijn dat je uiteindelijk niet eens afvalt, maar je inzicht of blik erop heel anders wordt door deze manier van werken.

Maar nogmaals ik werk zelf zo, en het hoeft niet voor iedereen te werken. Iedereen heeft zijn eigen manieren.

Hoi Moira, dankjewel voor jouw reactie.

Ik voel mij niet down of depri of iets van dien aard gelukkig. Niet eens sikkeneurig of chagrijnig. Ik leid nog steeds gewoon mijn eigen (kleine) leventje. Wat dat betreft is er niets aan de hand met mij. Ik heb mijn huisje, mijn werk, om het weekend mijn dochter, en feitelijk heb ik verder niets echt nodig (een salarisverhoging van een paar honderd euro per maand is natuurlijk altijd welkom hihi). Hierin herken ik wel mijn eigen groei; dat is in het verleden wel anders geweest. Toen kon ik erg in mijn eigen gedachten blijven hangen, wat alleen maar leidde tot nog meer verdriet en nog minder zelfliefde.

Af en toe lukt het me om gedachteloos weg te dommelen, en dan gebeurt het vaak dat ik "bepaalde handelingen" weer herbeleef met M, en die voel ik dan ook echt (het meest voorkomende is dat ik haar tong echt in mijn mond voel rondgaan; ik kan bij wijze van spreken haar smaakpapillen tellen, zo levensecht voelt het, de zachtheid van haar tong, de spieren, de bewegingen), ik proef het en ik ervaar in mijn hele lichaam dat moment weer overnieuw. Of het moment dat ik haar ophaalde voor onze eerste date; ze kwam de lift uit de centrale hal in en ik was even verstijfd, "stunned", en de vlinders in mijn onderbuik ......en dat voel ik dan weer opnieuw.
Een aantal keren dat het mediteren wél lukte, draaide er plots heel langzaam haar oog richting mijn oog (kweetniet waarom, maar haar oog was heel mooi met grijs potlood getekend, maar levensecht), en andere keren zaten wij in ons geboortekostuum tegenover elkaar in lotushouding (ik keek niet van bovenaf mee naar dit beeld: ik zag dit vanuit mijn eigen point of view), mediterend, en duidelijk zichtbaar hoe de energie circuleerde door ons heen. Onze handpalmen tegen elkaar aan, waardoor we de energie aan elkaar doorgaven. Deze energie is dan zichtbaar in heel helder lichtblauw en een vleug roze, alsof het door onze huid heen schijnt. . Een energielijn tussen ons beider derde oog, tussen ons beider hart en tussen ons beider "hoe-heet-dat-stukkie-vlak-onder-je-navel", en een grote bal energie balanserend boven onze handen tussen ons in (onze handen zijn het ene moment met de palmen metelkaar verbonden, het andere moment open gevouwen boven onze knieën waarboven wij de bal energie balanseren).
Tijdens geleide meditaties komt ze er ook steeds bij (bijv "je zit bovenop een bergtop, met een waterstroompje naar beneden. Op de top staat een boom, en je gaat er tegen aan zitten, ontspannen" en plop: daar komt M er ook bij zitten, gezellig)
Een paar keer heb ik het volgende gedroomd: tijdens onze gezamenlijke energie-meditatie werd het donker, M nog in een soort van spotlight van energie die op haar scheen. Ik opende een laatje in haar voorhoofd, en schudde die leeg. Allemaal briefjes met zijn naam erop geschreven. Daarna opende ik een lade in haar hart en schudde deze leeg. Allemaal dezelfde briefjes met dezelfde naam, echter deze briefjes waren wat verfrommeld/verkreukeld en in een slordiger handschrift. Hierna opende ik een lade onder haar navel, en schudde deze leeg. Een zeer klein aantal briefjes met zijn naam, in een heel slordig handschrift, met ruwe dikke stift geschreven (of eerder gezegd “gekalkt”). Slecht leesbaar, verkreukeld, gescheurd, verscheurd, vol met vieze vlekken. Ik heb nergens mijn naam in een lade gedaan; dat is aan haar.

Toen ik haar oog zag, en ze tegen de boom naast me neer plofte, kreeg ik een schrikreactie, als een stomp in mijn maag. En weg diepe meditatie.

Toen ze mijn telefoon en fb blokkeerde na mijn lief bedoelde - maar verkeerd uitgepakte - actie, wist ik intuïtief dat ze een excuus zocht en had gevonden  om te stoppen met mij - omdat ik weet dat ze angst heeft om te stoppen met die andere man. Mijn gedachte toen was dat ze het niet aandurft om zich oprecht geliefd te voelen. Een andere gedachte die er bij gekomen is onlangs, is dat ik misschien wat te opdringerig ben geweest, dat ik wat te hard van stapel ben gelopen (dat kan natuurlijk ook erg benauwend werken....)
Het is inmiddels twee weken geleden dat mijn brief in haar brievenbus moet zijn geploft, en ik heb nog altijd geen reactie gehad. Mijn gedachte is hier oa in, dat ze dat niet mag van die andere man. Of ze is echt klaar met mij. Of ze twijfelt nog altijd. En dan denk ik "M, geef me gewoon een duidelijke NEE, dan kan ik dit hoofdstuk afsluiten en doorgaan. Ik blijf nu een beetje cirkelen, en daar heb ik geen zin in". Of ik denk “sorry als ik wat te hard van stapel ben gelopen, wat te gretig en misschien benauwend voor je was. Wat ik eigenlijk, in heel simpele woorden zoals vroeger op het schoolplein tegen je wil zeggen is: wil je verkering met mij”

Ook uitspraken die anderen naar mij gedaan hebben borrelen van tijd tot tijd op. Mijn moeder zei, toen ik vol verdriet vertelde dat mijn (laatste) relatie uit was (met wie ik 2,5 jaar had samengewoond) dat ik helemaal niet geschikt was om een relatie mee te hebben (want ik kan mij niet aan regels houden, daarom vond ze dat). En iemand anders merkte op na eenzelfde verhaal (over een relatie van voor mijn huwelijk, ik was erg verdrietig toen die verkering uitging) “vind je het gek”. Dit bedoelde hij als grapje, maar ik vond het echt een k*t opmerking, net zoals die van mijn moeder. Laag, gemeen en onnodig. Ik weet en voel ook dat het niet waar is (ik meen en voel het als ik zeg dat de vrouw die zich mijn wederhelft mag noemen, zich oprecht gelukkig mag prijzen met zo’n dude als ik!) Maar toch gonzen die twee gemene opmerkingen met enige regelmaat door mijn hoofd.
Wat ook af en toe in mij opkomt, is de maan van deze maand. 17, 18 en 19 januari zouden heftige dagen zijn - en dat klopte bij mij heel erg (teveel in mijn hoofd, blijven malen over het hoe en wat met M). De maansverduistering op 31 januari zou betekenen dat er veel duidelijk zou gaan worden. Afwachten dus nog maar...? Misschien voelt zij deze maan ook wel heel erg...?
Het “wat moet ik doen” en andere afvragingen hebben dit moment de overhand. Ik vind haar leuk. Heel erg leuk zelfs. Of zij de ware is? Geen idee, daar denk ik eigenlijk nauwelijks tot niet over na. Maakt me ook niet uit: zo ver denk ik niet (meer) vooruit.
De situatie waar zij zich nu in bevindt - iemand in haar hoofd die zij haar Grote Liefde heeft gemaakt, maar niet echt respons krijgt (althans, dat was in ieder geval nog zo toen wij nog contact hadden - en dat maakte haar erg in de war omdat ze zeker niet kon ontkennen dat er toch echt wel gevoelens voor mij waren), en daar in blijven hangen, geloven dat hij haar twin is enzo; diezelfde situatie heb ik de afgelopen 5 jaar in gezeten - het laatste jaar wel in flink verminderde zin, en de afgelopen 3 - 6 maanden vrijwel nihil voor mij (de vrouw van mijn laatste relatie). Dus ik begrijp enigszins wat er in haar omgaat.
En dan nog de gedachte dat die andere man, haar vermeende twin, een heel slinkse manipulator is. Precies weten hoe hij iemand afhankelijk van zich weet te maken, en zo de energie eruit zuigt. En als dat inderdaad het geval blijkt te zijn: wie gaat haar dat dan vertellen? Moet ik er op wachten tot ze daar zelf achter komt? Moet ik wachten dan? Ik ben het wachten waard, maar waarom zou iemand mij laten wachten? Eigenlijk - wat ik van haar gezien heb - is zij ook best wel het wachten waard eigenlijk...  Maar als ik wacht, ontneem ik mijzelf dan niet weer wat anders moois...?

Het niet exact weten wat de situatie is, waar ik sta bij haar, en hoe te handelen houdt mijn brein bezig. Het beheerst me verder niet zo extreem als weleer, gelukkig. Ik functioneer nog gewoon zoals altijd, ik doe hooguit mijn dingetjes even iets minder gepassioneerd, maar ik geloof oprecht dat dat vanzelf weer terugkomt.

Nou, ...... dat dus ......

dank je Moira, ik kom er nog op terug.

Wolf, dan ben je toch hartstikke goed bezig als je je niet down depri, of chagrijnig bent. Dan zit je prima in je flow.
Of je moet die gevoelens niet toelaten, maar dat zal vast niet het geval zijn, anders had het er al lang en breed uitgekomen.
En mooie meditaties toch, dan is het je dus wel goed gelukt


Wat betreft M. Ik weet niet hoe het met die andere man zit, woont ze daarmee samen of niet?
Je schrijft over verkeerd uitgepakte actie, maar je weet het nooit, iemand kan toch tijd nodig hebben, maar het wel waarderen. Ze heeft je ook geblokkeerd, maar het kan inderdaad misschien redenen hebben als niet kunnen stoppen met die andere man, bang dat het mis gaat of die man boos wordt op jouw of wat dan ook. Misschien is de brief zoekgeraakt bij de post, misschien heeft ze hem niet durven lezen, misschien heeft ze er een reden voor niet te reageren die niet voor de hand ligt. Misschien is jouw actie juist een goede zet geweest, die toch iets los heeft gemaakt wat nu nog niet te zien is.


Ik snap dat het lastig is als je niet weet waar je staat. En hoe te handelen, en wat je met die andere man aanmoet, of je haar daarvoor moet waarschuwen.

Ik denk altijd als je nog niet weet hoe te handelen, dan wacht je tot je wel het gevoel hebt dat je duidelijk weet wat je het beste kunt doen. Je Gids wil wel met je communiceren schreef je, soms kost dat ook wat geduld, misschien ontvouwt zich een wijze waarop je het beste kunt handelen.

Maar ik denk ook dat je niet snel verkeerd handelt, ook als je gewoon handelt naar je karakter en wat je het beste lijkt.
het Universum heeft toch vast al bedacht of je samen moet komen of niet, wat je ook doet.

Ik kan alleen zeggen wat ik persoonlijk zelf zou doen, maar dat kan heel goed niet jouw manier zijn.

Dat is het probleem dus inderdaad, wat je aankaart: misschien is het dit, misschien dat..... ik wil gewoon duidelijkheid!
Dit is wat M mij verteld heeft over Q:
Die andere man (laten we hem Q noemen) heeft ze online ontmoet via een datingsite. Zoals ze zelf zei, ze was eigenlijk klaar met die sites en dit was de laatste site die ze probeerde. Ze kwamen in contact met elkaar, en hij vertelde al vrij gauw zijn hele levensverhaal. Italiaanse voetbalcarrière opzij gezet voor zijn vrouw, van alles en nogwat voor iedereen opzij gezet, enzovoorts. Nooit liefde ontvangen, alleen maar gegeven... Uiteindelijk gescheiden, zij keek niet naar de kinderen om, dus zijn twee puberkinderen zijn bij hem. Nog altijd bezig met zijn carrière (als trainer), en wil eerst orde op zaken stellen eer hij aan een relatie begint. Hij heeft überhaupt geen tijd voor een relatie, vertelde hij M.  Regelmatig hadden ze contact via whatsapp, maar het gebeurde heel vaak dat hij zomaar ineens niets meer van zich liet horen; haar in onzekerheid liet en dan plots weer contact opnam. Dat triggerde bij M een controledrang: kijken wanneer hij online was geweest, in de gaten houden wanneer hij weer online was, aan de blauwe vinkjes te zien dat hij haar berichten gelezen had, maar ze kreeg steeds maar geen reactie terug. Ze had toen die instelling veranderd, zodat je niet meer kan zien wanneer iemand voor het laatst online is geweest, en of iemand je bericht heeft gelezen. Om rust te creëeren voor zichzelf. Ondertussen is ze hem wel gaan zien als haar ware wederhelft. De liefde die hij - naar zijn eigen zeggen - nooit heeft gekregen, wil zij hem geven. Hij vond het niet leuk dat ie niet meer kon zien wanneer zij online is geweest, en ze heeft die instelling toen voor hem weer terug veranderd op zijn verzoek (bij zoiets gaan mijn nekharen al overeind staan!)
Toen ze hem over mij vertelde, kwam daar totaal geen reactie op. Interesseerde hem blijkbaár niet. En ergens tussendoor vertelde ze me ook dat hij wel of niet iets heeft met een andere vrouw, maar dat was voor mij ook niet helemaal duidelijk. Omdat hij die vragen ook een beetje ontwijkt, zo begreep ik het van M.
Voor zover ik het weet, hebben ze elkaar nog altijd niet ontmoet, en dit speelt sinds oktober vorig jaar ongeveer. M is gek van Ierland, hij is half of kwart iers en heeft haar beloofd dat hun eerste date in Ierland zal zijn.
Dit is zo'n beetje alles wat ik er van weet.

Ik ben zelf nog zelfs in staat om M op te halen, 1 1/2 uur te rijden naar zijn voetbalvereniging, en ze aan elkaar voor te stellen. En kijk maar wat ze voelt, of het echt is.

Toen ze mij vertelde dat ze er af en toegek van wordt wanneer hij haar negeert, en er gek van wordt dat ze hem controleert (wanneer was ie online, oh, hij is nog stééds online!, de blauwe vinkjes van het gelezen bericht waar ie al een week niet op gereageerd heeft) zei ik dus dat ze die instelling kon veranderen. Dat mocht ze niet van hem, zei ze. Flikker dan zijn nummer uit je telefoon, zei ik. Maar, zo gaf ze eerlijk toe, dat durfde ze dus niet.....

M heeft nooit gezonde relaties gehad. Haar huwelijk was destructief, gescheiden toen ze zwanger was van kind nummer 2, ex wilt zijn kinderen niet ophalen (ze hebben hun vader een jaar niet gezien!!), andere relaties waarin zij voor lief werd genomen, of zelfs helemaal niet gezien.... Mijn intuïtie heeft mij verteld dat ze daarom bij Q blijft hangen: dit is zij gewend. Zij durft niet te kiezen voor iemand die voor háár kiest, die oprecht van haar houden kan en haar oprechte liefde wilt en jan geven, voor iemand die haar laat voelen dat ze er wél toe doet. Dus de stap naar mij toe is doodeng voor haar, dat snap ik.

Ze vertelde me dat ze een magneet is voor vekeerde keuzes. En dat ze altijd, na heel veel wikken en wegen (ze is Weegschaal) tóch weer uitkomt op de verkeerde keuze. Ze vertelde me een maand geleden dat ze vastzat tussen twee keuzes, dus ik zei "flip a coin!!", maar volgens haar is haar leven geen gok. Nou....als ik haar zo hoorde: I beg the differ!
Maar goed, het diepe inspringen durft ze dus niet.... Nog niet in ieder geval, maar ik hoop dat eaar verandering in komt.

Ze heeft een beste vriend (D), die haar ook het liefst gelukkig ziet. Hij weet ook van onze date en hoe die verlopen is. Hij vond direct al dat de keuze voor "de loodgieter" de juiste keuze was: iemand die in ieder geval echt zijn best voor haar doet! Daar sta ik natuurlijk geheel achter! Ik heb zelfs nog overwogen om hem via facebook-messenger een bericht te sturen en hem om hulp en tips te vragen, maar het lijkt me beter om niet in haar "zone" te gaan zitten friemelen. Ik kan me voorstellen hoe dat zou kunnen uitpakken......
Aan de andere kant; ik heb eigenlijk scheit aan regels en "hoe het hoort", en ik als Ram kan me - als ik iets écht wil (en ik wíl M echt!!) - behoorlijk vastbijten in datgene waar ik voor ga, net zolang tot ik resultaat zie. Positief danwel negatief resultaat: maar géén onduidelijkheid. Daar kan deze jongen slecht tegen.

Schiet me nu ineens te binnen: we hebben in de week na onze date heel veel gebeld. En tijdens een paar gesprekken kwam Q ook ter sprake.  Ze was klaar met hem,  hij negeert, et cetera. Een dag of 2 later had hij dan eindelijk gereageerd - en dat vertelde ze me ook. Inhoudelijk weet ik daar niet veel meer van, maar het viel mij op dat ik een heel andere M aan de telefoon had. Niet meer zo sprankelend als tijdens de andere gesprekken.

Ik moet inderdaad gewoon rustig afwachten tot ik een actie binnenkrijg die goedvoelt. Eerder zal ik niks ondernemen. En misschien komt dat nooit, en ebt het hele gebeuren weg, dat kan ook natuurlijk. Het is in ieder geval deze afgelopen week tot tien dagen ongeveer, dat het bij mij niet stroomt. Behalve de gedachtenstroom dan, die houdt niet op hihi. Het is wel weer grens-verleggend voor mij: afwachten ipv vastbijten en doorgaan!

Ik ben nu wel nieuwsgierig geworden wat jij zelf persoonlijk zou doen, Moira!

Jeetje wat een verhaal Wolf. Ik kan er natuurlijk heel slecht over oordelen omdat ik zelf wel iemand ben die gezonde relaties gewend is van huis uit, en bij mezelf, ik heb zelf eigenlijk bijna altijd gezonde relaties gehad, 1 relatie niet dat was met een gozer die van alles voor me wilde bepalen, en van alles vond van wat ik wel of niet moest doen, vrij dominant, daar was ik vrij snel klaar mee. Ik ben vrij zachtaardig, en een hoffelijke man is prima, maar geen eentje die je de les leest of de hele gang van zaken gaat bepalen. Dat haalt de agressie in me boven, dan veeg ik de vloer met hem aan. Niet met geweld, maar wel met mijn mond. Ik zie wel veel ongezonde relaties om me heen met mijn werk, dus kan me er wel een beetje in verplaatsen.

Ik denk dat je iemand heel graag kan willen helpen maar niet kan redden, als zij er zo instaat met die man, denk ik niet dat ze snel open staat voor een andere manier van doen.
Dan moet ze waarschijnlijk eerst nog een hele leerweg gaan, om zichzelf niet zo te laten gebruiken als het ware, en te zorgen dat ze echt kan ontvangen. Maar als ze voor Q kiest omdat ze bang is om te falen, of te kiezen voor iemand die voor haar gaat. Zal ze eerst die hele angst moeten verwerken , want dat is dan denk ik niet zomaar over als ze wel voor jouw kiest, dat blijft vaak jaren en jaren en jaren in een systeem denk ik.
Zeker als je ook van die dwangmatige controle drang hebt, dan zit het best diep denk ik.

Wat ik zou doen?
Dat is natuurlijk lastig te zeggen omdat ik M niet persoonlijk ken, en ook niet in die situatie zit.
Maar ik hou ook niet van onduidelijkheid. Ik zou wel afwachten tot ik zeker wist wat te doen, maar meestal gaat het bij mij snel over tot actie. Ik zou zorgen dat ik haar persoonlijk ergens tegen het lijf liep, zodat ik in haar ogen kon zien, of ze me leuk vind of niet, dat merk je meestal wel, ook al vlucht iemand, of wil je niet te woord staan. Dan zou ik uitsluiten of er een reden was waarom ze de brief niet heeft beantwoord en of ze hem heeft gelezen. Misschien durft ze zich dan wel nader te verklaren, mensen reageren vaak anders als je ze echt zien, dan dat je ze schrijft. En aan de hand daarvan zou ik bepalen wat te doen.

Het is me een verhaal inderdaad. Ik heb er wel weer eentje weten uit te kiezen hè
Ik had afgelopen week nog het idee om avondeten te halen bij “haar” supermarkt, na mijn werk onderweg naar huis. Toch niet gedaan (geen portemonnee mee
Het idee om - tegen alle “regels” in - haar goede vriend D een bericht via messenger te sturen, krijgt wel steeds meer de overhand. Ook denk ik er aan haar gewoon op te bellen (als ik mijn nummerweergave uitzet, omzeil ik de blokkering als het goed is). In ieder geval wil ik niet out of the blue voor haar neus staan, dat leverde me de vorige keer de blokkade op.

Het eerste wat mij te binnen schiet, bezint eer gij begint, haha. Dit vanwege de volle maan energie en verduistering enz.
Lees het maar eens elders op het forum, dan zul je zien waarom.

Ik heb het gelezen inderdaad. Het zal niet vóór het volgende weekend zijn dat ik actie onderneem. Dit weekend heb ik mijn dochter, en dan wil ik dit soort dingen niet doen. En sowieso de shift van de volle maan afwachten; misschien voel ik mij dan ook weer anders.

@Wolfrobe,

Ik snap je reactie maar ik ben bang dat je haar juist op afstand gaat houden als jij tegen de regels in haar beste vriend gaat mailen. Grote kans dat zij dat eerder als intimiderend ervaart dan dat ze het signaal oppakt dat jij eerlijk wilt zijn en echt om haar geeft. Hoe zou jij het trouwens vinden als een vrouw waar jij niets voor voelt maar zij wel voor jou, jouw beste vriend gaat mailen over je?

Persoonlijk vind ik het idee van Moria beter: "toevallig" bij haar buurtsuper boodschappen doen en als je haar tegen het lijf loopt, dan vragen waarom ze je brief niet heeft beantwoord. Ik weet niet of dat mogelijk wordt maar probeer dan van een afstandje te observeren hoe ze reageert als ze jou in het oog krijgt.
Er is toch ook een kans dat zij dit als bedreigend of opdringerig ervaart, zij het in mindere mate dan wanneer je haar beste vriend gaat mailen.

Weet dat geen antwoord ook een antwoord is!


Silverlady

Dat is ook waar, Silverlady. Dank je voor de reminder
Ik weet het gewoon effe niet, en ik ga het proberen te laten rusten. Komt tijd, komt raad. Nu eerst monopoliën met mijn kleine moppie

Ik moet zeggen dat ik sowieso niet zo goed snap waarom je je zo vastbijt in een idee, het idee van een relatie met een vrouw die niet weet wat ze wil en die niet vol voor jou kan en wil gaan. Als je daar nou eens anders over nadenkt en jouw beste vriend zou met zo'n verhaal komen, wat zou jij hem dan adviseren? Zou jij hem zeggen, "Joh, gaan voor die vrouw die jou niet wil, die twijfelt tussen jou en een ander! Doen!" Ik denk het niet.
Kijk eens waarom je dit zo doet. Het is handig te zeggen "Ik ben een Ram, dus ja..." maar kijk eens wat verder dan je neus lang is. Ram hebben ook een groot ego
Ik heb zelf mijn Venus in Ram, dus ik herken de neiging ook, want dat heeft een hele grote invloed in hoe ik ben, vooral in liefde en relaties. Maar ervaring leert dat het je alleen maar ellende oplevert als je zo per se iets wil hebben wat jou niet in dezelfde mate wil.
Is dit misschien ook een patroon in jou in je relaties? Is het vaker zo gegaan, dat jij alles op alles hebt gezet, je er in vast gebeten hebt en zo iemand 'veroverd' hebt?
En natuurlijk wil je terug wat je had als het fijn was. Maar anderzijds -en niet om het te knocken- ben eens wat realistischer: het was één date! En dan nog uitwisseling waarin jij vooral hulpverlener was en waarschijnlijk ook pogend iemand om te praten. Is dat hoe jij een relatie zou willen? Een relatie met een onstabiele vrouw die niet echt vol voor jou gekozen heeft, en wat dan dus nergens heen zal gaan ook.
Volgens mij ben je je enorm aan het blindstaren en dat wat gebeurd is enorm aan het uitvergroten tot iets wat het niet is.
Je hebt één keer een ontmoeting gehad die heel fijn en intens was. Je hebt een hele tijd hulpverlener gespeeld voor een vrouw die serieus in de war is en gevoelig voor manipulatie. Ze weet niet wat ze wil, ze kan en wil in ieder geval nu niet voor jou gaan. Wil jij daar dan toch een relatie mee?
Waarom het niet zien voor wat het is: een ontmoeting die fijn was, die jou weer heeft laten zien hoe het kan zijn. Het heeft jou weer geopend voor wat je wil en kunt voelen en vanuit dat stuk kun je iemand gaan vinden met wie je dat kunt delen. Zonder dat jij haar hoeft over te halen.
Stop met jezelf opdringen aan haar, want eigenlijk wil je haar nu indirect ook gaan manipuleren. Het enige wat het je op kan leveren is een eenzijdig iets. Jij vol er in, jezelf de illusie gevend dat het perfect is, terwijl je met een vrouw bent die niet weet of ze jou eigenlijk wel echt wil.
Klinkt mij niet zo perfect in oren. Richt je energie op jezelf en je zelfrespect en zelfliefde.
Laat het gewoon los. Laat haar los. Daarmee bevrijd je jezelf en kun je je weer open gaan stellen naar een mooie verbinding met een vrouw die dat ook met jou wil.
En dat kun je, gewoon je Ram energie daarvoor aanwenden.
Het hele stuk, vooral ook dat van "Ik ben nou eenmaal een Ram.." doet me een beetje denken aan een stukje tekst op één van de Wisdom of the Oracle cards. Gaat iets in de zin van: let er voor op of je wel echt wil waar je je zinnen op zet, want als je het eenmaal hebt kun je wel eens ontdekken dat het helemaal niet is wat je wil.
Ego en wilskracht (Ram energie) zijn vaak hele slechte raadgevers...

Ik denk dat het komt omdat ik bij haar naar binnen heb gekeken. Bij sommige mensen kan ik dat: dwars door het uiterlijk heenkijken, dwars door de ogen heen, recht in de ziel. Of ik noem het liever de essentie, de Ware Ik. Dáár ben ik op slag verliefd op geworden. Zij heeft mij zelf ook toegegeven dat er wel degelijk meer is, maar dat Q in haar hoofd blijft rondmalen. Vanuit haar angst durft ze niet vanuit haar hart te kiezen, maar ik geloof dus dat een angst overwonnen kan worden.
Ik heb gevoeld en gezien hoe zij écht is, en dat staat nu haaks op hoe zij doet. Wat ik te bieden heb, wil zij graag ontvangen, en vice versa. Maar mijn hart is in “gevecht” met haar hoofd, en bij mij is dat nu ook gaan gelden: mijn hoofd is het gevecht aangegaan met mijn eigen hoofd (inderdaad, het ego van een Ram is erg sterk....).
Er spookt nu door mijn hoofd haar gewoon op te bellen,, en haar te vragen of ze me dan alsjeblieft gewoon wil zeggen dat ze me niet meer wil zien of spreken of wat dan ook. Dan kan ik het in ieder geval proberen af te sluiten. Ja, deze bevestiging heb ik nodig van haar.

Het is ook moeilijk, en iets wat heel veel vrouwen altijd overkomt: vallen voor de potentie van iemand. Echt één vd grootste valkuilen voor vrouwen.
Pest is dat die persoon vaak niet het vermogen heeft om wat voor reden ook om die potentie te gaan worden.
Ik heb dat bij alle drie partners gezien, ook zelfs bij mijn narcistische ex. Geen van drie zijn die potentie gaan worden. Dat kun je ook niet afdwingen, zelfs niet als Ram, haha. En ja, je weet dan wel dat het kan, maar het feit dat jij zoiets zou kunnen of willen aangaan als jij het had, wil niet zeggen dat die ander dat ook heeft.
En eigenlijk komt het ook een beetje neer op "als die ander dit of dat zou doen, dan past het perfect!" Met andere woorden: het is niet de juiste match. Ja, als die persoon verandert, groeit, ontwikkelt enz. enz. Maar ga je daar op wachten?
Voor mij geldt hetzelfde, maar ik heb eergisteren behoorlijk acuut besloten het te laten voor wat het is. Ik wil door, ga door, ik heb geen zin mezelf op de wachtstand te zetten. Dat heb ik al genoeg gedaan in mijn leven. Ik wil nu gelukkig zijn en genieten, niet wachten of die ander misschien ooit een keer zo ver gaat komen.
Daar heb je als buitenstaander nl. geen invloed op... Dat te denken is een illusie, als een ander niet wil, wil ie niet. Klaar.
En ik zeg dit alles niet om jou pijn te doen, maar eigenlijk meer in de hoop jou te behoeden voor pijn. Omdat ik met jou ook altijd een resonantie heb. Met vol weten dat je natuurlijk ook je eigen pad te lopen hebt en lessen te leren en daartoe je eigen keuzes moet en zult maken.
Ik heb net ook mijn huis gezuiverd met salie (beuh, meurt altijd de pan uit, haha) en ook zijn energie er uit gezet. Dat doet ergens pijn, maar de drang om verder te gaan, het weten dat ik óók recht heb op geluk en een fijne relatie is sterker.

En closure kun je ook jezelf geven. Niemand kan je dat geven, niet echt. Jij moet het in jezelf toch afsluiten en die deur dicht gooien. Dat kan zij niet voor je doen. Daar is kracht voor nodig, maar als je Ram bent, moet je dat kunnen :) Yep, ik prikkel je expres, haha.
Iemand kan zeggen dat ie je niet wil, dan kun je alsnog zelf die hoop en illusie blijven koesteren. Het is echt een inside job.
Vraag jezelf eens af of je niet wil bellen omdat je toch dan hoopt weer een deurtje open te doen.
Onthoud daarbij wel dat als je weer draadjes wakker gaat maken, je het jezelf wéér moeilijker gaat maken. Zij twijfelt, weet het niet, jij weet dat. Als je haar om kunt l*llen, ga je dan echt gelukkig zijn?

Knuffel

Ik denk dat het voor mijzelf ook angst is. Ik word niet makkelijk verliefd, en wat ik bij haar gevoeld heb, is voor mij nóg zeldzamer. Ik heb dat twee keer eerder mogen ervaren, dat gevoel. Met mijn laatste vriendin, en de vriendin die ik vóór mijn huwelijk had. Met mijn ex-vrouw dus zelfs al niet haha.
De angst dat het weer een eeuwigheid kan gaan duren voordat ik dit weer eens mag voelen....daar heb ik dus echt geen zin in.

Ik heb de foto’s van M verwijderd van mijn telefoon, haar telefoonnummer en de chatgesprekken ook.....

Als je dan toch zo brutaal wilt zijn om iets te doen (om haar voor je te winnen?), dan heel stiekem de dag en het uur onverwacht Q aan haar voorstellen!! Ga hem maar eens mailen

Daar moet je helemaal niet bang voor zijn! Je weet dat je dat vermogen hebt want je hebt het eerder ervaren. En eerlijk gezegd vraag ik me af hoevelen er zijn die dat vaak ervaren en/of zelfs met hun partner. Een kant toch ook mooi dat je dat niet met de eerste de beste voelt, dan zou het leven er niet direct makkelijker op worden. Dan zou iedereen je aanspreken en zou je iedere week met iemand anders willen zijn, hihi.
Ik weet nog dat mijn dochter toen ze een jaar of 14-15 was me vroeg 'mama, ik weet niet hoe het is om verliefd te zijn!"
Ik vond dat heel erg, maar tegelijk vroeg ik me in mezelf af "Weet ik dat zelf eigenlijk wel??"
Want oké, in mijn pubertijd ben ik verliefd geweest, John Travolta en zo, haha. Maar ik was op mijn toenmalige man ook niet verliefd. Niet wat ik onder 'verliefd' versta. En op mijn ex (niet W) ook niet echt. Zeker niet direct, later zijn er wel gevoelens ontstaan, maar als hij me na onze eerste ontmoeting geen SMSje had gestuurd, hadden we elkaar nooit meer gezien, want ik was niet bepaald onder de indruk. Eerlijk gezegd, als ik toen mijn grenzen had bewaakt, had ik het ook daarbij gelaten. Toch 10 jaar mee samen geweest en samen gewoond...
En met W, tja... anders dan alles wat ik ook eerder heb meegemaakt. Dat ging meteen heel diep, alsof het bijna verliefdheid meteen zelfs voorbij ging.

En verder... ben ik ooit echt verliefd geweest, buiten John Travolta en popi gozertjes op school? Eerlijk gezegd durf ik daar geen "ja" op te zeggen. Maar ik denk dat het antwoord "Nee" is...

Eenzelfde iets heb ik met zoenen. Ik heb ooit met één iemand fijn gezoend toen ik 19 was. Echt een klik, immense chemie. Maar ja, werd helaas niets, want hij woonde in Canada.
Daarna nooit meer die manier van zoenen gehad tot ik W ontmoette. Ik had eerlijk gezegd al de hoop opgegeven dat dat bestond. Ik dacht dat het misschien gewoon bij een puber/adolescenten rush hoorde of zo.
Nou heb ik geen 'army of lovers' gehad, maar echt sinds mijn 19e nooit meer met iemand fijn gezoend. Tot met W. Wat inhoudt dat dat dus 31 jaar heeft geduurd om weer mee te mogen maken... 31 jaar!!
En nog sterker: W had dat nog NOOIT meegemaakt, die was 55, had meer relaties gehad dan ik. Maar had dat nooit meegemaakt.

Dus ik denk dat het helemaal niet zo gek is als je verliefdheid, zoenen en een dergelijke chemie niet zo vaak meemaakt. Wil niet zeggen dat het er niet is.
Wil ook niet zeggen dat ik nu weer 31 jaar moet wachten om dat te ervaren, en hetzelfde geldt voor jou.
Weet je, ik denk dat naar gelang je ouder wordt, je door dit soort ervaringen ook steeds helderder krijgt wat voor iemand je nodig hebt, wat voor iemand écht bij je past. En door die ervaringen wordt je zelf ook steeds meer een match voor die bij jou passende goede partner. Ik denk dat je júist daardoor sneller dat weer kunt gaan vinden dan toen je jonger was en al die ervaringen nog niet had gehad.
En wat ik bedoel te zeggen met het niet zo vaak gebeuren, is dat als het gebeurt het waarschijnlijk ook echt goed is. Nu misschien niet, voor mij ook niet, maar dan heb je duidelijk die ervaring wel weer nodig gehad om dichterbij die ene te komen die het wél helemaal is, wat wél helemaal klopt.
Wat in ons beider geval feitelijk er op neer komt; iemand die wel helemaal voor je kan en wil gaan, zonder twijfel.
Bang ben ik er op zich zelf niet voor. Ik weet ook dat veel van jezelf afhangt, in de zin van: je moet zelf op die juiste vibratie zitten om een match te zijn voor die juiste partner die je zoekt. En je moet dan dus ook zeer zeker niet nog iemand anders in je vibratie hebben hangen.
Daarom zoek ik nu zelf nog niet naar iemand, want al ben ik wel van plan weer gewoon op mij en mijn leven en toekomst te focussen, het gaat toch nog even langer kosten om echt helemaal over deze relatie heen te komen. Zoveel dingen die ik met hem heb gedeeld, zoveel plekjes die we hier in de omgeving hebben bezocht en van hebben genoten... Allemaal plekken waar ik voorlopig ook echt niet heen ga, hihi. Ligt nog véél te gevoelig.
Maar de eerste stap heb ik wel gezet: neus vooruit, niet achteruit.

Niet in angst gaan zitten, dat is al helemaal geen basis om te proberen een relatie met iemand te beginnen!

Ik wil haar gezicht weleens zien!!

Ik had ooit eens connectie met een man waarvoor ik gevoel had maar hij niet voor mij. Ik dit gezegd, hij maar niet in spreekwoordelijke zin over de brug komen. Toen ben ik héél brutaal geweest, heb toen om vijf uur s'middags gebeld met de mededeling dat wij elkaar niet kunnen ontmoeten, daar ik een man heb ontmoet met wie het heel erg klikt! Ik belde namelijk vanuit een kroeg. Helemaal niet waar natuurlijk maar geloof me dat hij het niet leuk vond dat er nu een ander in het spel was. Dit terwijl hij niks met mij wilde (lol)

Silverlady