Hier op de foto's nog net de oorspronkelijke Holy Thorn the zien die vlak er na door vandalen is omzaagd/vernield.Ik ben in oktober 2010 in Glastonbury geweest, drie dagen en twee nachten. Hondsberoerd van een zware verkoudheid. We zouden maar twee dagen blijven, maar omdat ik zo ziek was en amper kon ademen en lopen, hebben we er een extra dag en nacht achteraan geplakt. Dat was finaal onverwacht en superlief van N!
Mijn allereerste aanblik van de Tor in het echt!! Ik heb stiekem in de auto zitten huilen, ik was diep geraakt! Toen we van Wales, waar we bij familie waren geweest ivm een bruiloft) Somerset inreden, en dichterbij Glastonbury kwamen, voelde ik me meer en meer ... thuis!!! (Ik heb iets met Somerset, vorige levens)
Kostbaar moment, die eerste aanblik!
Als eerste Wearyall Hill op, naar de Holy Thor!!! Belangrijkste moment voor mij van heel het bezoek aan Glastonbury! Meidoorn is 'mijn' plant en de Holy Thorn, tja ... magisch!
Glastonbury vanaf Wearyall Hill
En daar was ie dan: de Holy Thorn!!! Woopieee! (Helaas is hij in december dat jaar door vandalen afgezaagd en vernield)
De boom ook even aanraken, he :)
Me and the Holy Thorn
En toen wilde ik natuurlijk ook iets eraan hangen! Mensen hadden veelal gekochte lintjes aan het hekje hangen. Ik had dat niet bij en ik wilde ook liever iets van mezelf. laat ik nou aan mijn tas een gelukspoppetje hebben hangen! En dat heb ik dus aan het hekje bij de boom gehangen :) Voelde helemaal goed, moest zo zijn, iets van mij en niet iets gekochts
De Tor op de achtergrond
Dag van aankomst meteen de Tor op, voor de zonder onder ging. Ik had het heel benauwd, dus heb er heel lang over gedaan.
In de Michaelstoren de zonsondergang zien
Het stadje:
De eerste avond gingen we het stadje in, nadat we ons gesettled hadden in de B&B, op zoek naar een restaurant. We vonden een parking en toen dus een zoektocht. Het was al donker intussen, oktober he, dus geen lange zomeravonden. Om de een of andere manier voelde ik me echter helemaal niet prettig in het stadje. Het voelde heel negatief en naar en ik voelde me ook absoluut niet veilig. Om eerlijk te zijn, was ik het liefste weg gegaan uit Glastonbury! Ik heb nog nooit ergens zo'n zwaar, naar, onveilig gevoel gehad.
Dat was een zware domper, ik had dat totaal niet verwacht! Ik had gedacht dat het licht, energiek en fijn zou voelen. Ik zei maar niets tegen N, want ik wilde al jaren naar Glastonbury, hij had extra kosten gemaakt om dit mij te geven (we zouden van familie in Wales rechtstreeks naar vrienden in Essex gaan. Dus dit was een aardige omweg en kosten van B&B enz.). Maar verbazingwekkend genoeg zei hij zelf exact hetzelfde: hij voelde zich ook onveilig, niet prettig, naar gevoel.
Ik weet eerlijk gezegd nog altijd niet wat het nou is geweest, want overdag ging het wel en de avond erop ook. En om te zeggen dat het de krachtplaatsen en energieën waren, lijkt me ook vreemd. Dat moet toch niet eng en onveilig voelen? Ik ben wel eerder op krachtplaatsen geweest, oké, misschien niet zoals daar, maar ik word dan op zijn ergst heel moe.
Ik heb in Glastonbury op onze laatste dag een prachtige knots van een carneool gekocht. Ik zocht al wat langer een carneool, zo'n lekker stevige bruine uit Madagascar. Een jaar ervoor vond ik die nog afschuwelijk en ineens was ik er klaar voor. En laat in dat winkeltje in Glastonbury nou volop keuze zijn. Maar het was al snel duidelijk: eentje wilde héél graag mee! Later zag ik dat in één van de witte insluitsels een vrouwengezichtje te zien is.
Niet gek dat ik die carneool toen en daar kocht, want op de krachtlijnen en plaatsen in Glastonbury is iets gebeurd met mijn 2e chakra en ik denk dat ik die extra power van de carneool daarom ook lange tijd heel erg nodig had.
Natuurlijk ook een bezoek aan de Chalice Well, de tuinen en de bron,
De bron:
De fontein waar je kunt drinken van het water:
Verdere loop van het water naar beneden toe, de bodem helemaal rood door het ijzergehalte:
In het winkeltje in de Chalice Well gardens heb ik van N een zilveren kettinkje met hanger gekregen: een glazen flesje met water erin van de Chalice Well. Hij wist toen we erheen gingen niet wat het inhield, noch wat het voor mij betekende. Toen hij dat doorhad, gaf hij me dat cadeau, waar ik dus heel blij mee was!
Op onze laatste dag zijn we ook nog naar de Abby gegaan. Daar hebben we rond gelopen, maar eigenlijk was ik het zat. Ik was hondsberoerd, het waaide en het was koud, de auto stond al volgeladen op de parking voor onze reis naar Essex.
De Lady chapel vond ik heel bijzonder, ondanks mijn beroerd zijn voelde ik daar zeker heel sterk energieën! VOelde ook héél fijn :)
Het vermeende graf van Arthur en Guinevere vond en vind ik altijd erg vreemd, hecht ik niet zoveel waarde aan. Ik geloof zelf niet dat ze daar zijn begraven.
Hele bijzonder dagen gehad in Glastonbury, veel commercie en overdreven poeha, maar ook mooie plekken en vooral natuurlijk toch de Holy Thorn!
Home 
behalve dan dat het ernstig was. Met een hoofdletter E.