De Ring van Atlantis

OORSPRONKELIJK DOOR ROSY GEPOST

oorsprong van de atlantisring
de vondst van de atlantisring
De Atlantisring is één van de oudste en meest geheimzinnige voorwerpen uit de geschiedenis van Egypte en zelfs van de hele mensheid. Hij zou tenminste 5000 jaar geleden zijn gesculpteerd uit donkere zandsteen in de groeven van Assouan. Vermoedelijk werd hij vervaardigd door de bewoners van het legendarische rijk van Atlantis, lang voor de periode van de farao's. Het geheim ervan werd doorgegeven aan de hogepriesters, magiërs en bouwers van de piramiden in de vlakte van Gizeh.

Per toeval ontdekten wij in de Egyptische "zaal" van het Amerikaanse "Tigertail Virtual Museum" een afbeelding van enkele juwelen van de allereerste Egyptische farao, uit de Vroege Dynastieke Periode (3050- circa 2890 voor Christus), koning Aha, ook wel Hor-Aha, Narmer of Menes genoemd. Volgens de Griekse geschiedschrijver Herodotos was koning Aha, afkomstig van het zuidelijke Thebe (Thys) de stichter van Memphis, aan de ingang van de Nijl-delta. Dat was gedurende de Vroeg-Dynastieke Periode en het Oude Rijk, de hoofdstad en residentie van Egypte én bleef zelfs het religieuze centrum van het land tot in de 4de eeuw na Christus. Het sieraad van koning Aha werd in 1901ontdekt door de Britse archeoloog Flinders Petrie. Het sieraad lag onder het zand verborgen, vlakbij een leeggeroofd koningsgraf op een heuvel in de Midden-Egyptische plaats Abydos, waar ook andere Egyptische vorsten van het Archaïsche Tijdperk begraven werden.

Pas later zou de begraafplaats van de Egyptische koningen worden verplaatst van Abydos naar de omgeving van de trappenpyramiden in Sakkara/Memphis, aan de ingang van deNijldelta, en vervolgens naar de "Vallei der Koningen" in Luxor.

Zonder overdrijving kunnen we hier gewag maken van een spectaculaire "Aha-Erlebnis". Deze 5000 jaar oude armband zou wel eens de ontbrekende schakel kunnen zijn tussen het oeroude Atlantische Tijdperk in het Neolithicum-Tijdperk (9.500-3000 vr Christus) en de ons bekende Egyptische beschaving. Een van de juwelen is een hals- of armband, samengesteld uit een rij van ronde gouden kralen met een Horus-afbeelding, waarin duidelijk telkens het Atlantis-motief is afgebeeld! Tot dusver hebben de archeologen en amulet-deskundigen geen enkele afbeelding kunnen vinden die enige verwantschap vertoont met het Atlantis-motief. Als U goed kijkt dan merkt U ongetwijfeld ook de frappante overeenkomst tussen de raadselachtige decoratieve vormen op de Atlantisring en die op het hier vertoonde snoer.

(Cairo, Egyptisch Museum)
De oorspronkelijke ring werd in 1860 ontdekt door de befaamde Egyptoloog, de Franse Markies d'Angrain, in een graftombe van een Egyptische hogepriester. De vondst had plaats tijdens opgravingen in de Vallei der Koningen in Luxor, aan de linkeroever van de Nijl. Het kostbare sieraad kwam in de vorige eeuw in bezit van de kleindochter van Markies d'Agrain, de vrouw van Arnold de Bélizal. Deze laatste was een bekend archeoloog en tegelijk een radiësthesist. Dat is iemand die, bijvoorbeeld met een wichelroede, stralingen opspoort die uitgaan van de aarde, van alle voorwerpen en van mensen (aura). De Bélizal was ook een van de pioniers van de radionica, dat is de wetenschap over de stralingen, afkomstig van de vormen van voorwerpen.

de beschrijving van de Atlantisring
In de ronde Atlantisring, oorspronkelijk in zandsteen uit de groeven van Assouan, zijn een aantal geometrische figuren gegraveerd, volgens een bepaalde esoterische orde, die een harmonisch geheel vormen en eigenlijk heel "tijdloos" ogen.



In het middengedeelte lopen drie lange parallelle rechthoeken, niet plat, maar in de vorm van een halve cilinder. Bij nader toekijken steekt de middelste iets boven de 2 andere uit.

In het verlengde van de lange rechthoeken zijn aan beide zijden drie, in totaal dus 6 kleine rechthoeken, gegraveerd.

Aan beide uiteinden is een gelijkbenige driehoek (piramidevorm), waarvan de punt is afgeplat. In het midden van die driehoeken is een klein, nauwelijks zichtbaar, putje. De groef langs de beide driehoeken loopt nog wat door, tot voorbij een geperforeerd gaatje. De twee gaatjes zijn dwars doorheen de ring geboord en langs de binnenkant met elkaar verbonden door een groef. Men zou de Atlantisring daarmee de eerste ring met airconditioning kunnen noemen!

de geheime krachten van de Atlantisring
De meest spectaculaire archeologische ontdekking van deze eeuw is zonder twijfel die van het graf van jonge Egyptische farao Toetanchamon, van de 18de Dynastie, die regeerde tussen 1345 en 1335 voor Christus. Na ruim 7 jaar graafwerken in het Dal der Koningen in Luxor stonden twee Britse archeologen, Howard Carter en Lord Carnarvon, op 26 november 1922 voor de ingang van het vrijwel ongeschonden grafcomplex van Toetanchamon, waarin zich de meest fabelachtige schat aller tijden bevond.

Vreemd is dat in de daaropvolgende jaren minstens 17 leden van de oudheidkundige expeditie in mysterieuze omstandigheden stierven. Het bekendste slachtoffer was Lord Carnarvon die op 6 maart 1924 overleed aan een mysterieuze ziekte. Volgens de geneesheren had de archeoloog een dodelijke infectie opgelopen door een muggenbeet maar die uitleg volstond niet. Volgens velen waren zij slachtoffer geworden van de "vloek der farao's" wegens grafschennis. De kranten verwezen daarbij naar een tekst op een kleitablet boven de verzegelde ingangsdeur van de grafkamer: "De dood zal met zijn vleugels treffen alwie de eeuwige slaap van de farao verstoort". Volgens anderen waren de wanden of de voorwerpen in de graftombe ingesmeerd met een langzaam werkende dodelijke gifstof.

Bepaalde wetenschapslui achten het ook niet uitgesloten dat, na 3500 jaar, door het binnendringen van vochtige buitenlucht bepaalde gevaarlijke virussen of bacteriën vrijkwamen uit de voedingswaren, die in het graf lagen opgeslagen. Sommigen achten het niet uitgesloten dat de oude Egyptenaren vertrouwd waren met de geheimen van kernenergie, en dat ze die toepasten op de graven van hun farao's, om indringers af te schrikken of te straffen.

Howard Carter en de Atlantisring
Het meest merkwaardig is dat de verantwoordelijke van de expeditie, Howard Carter, ontsnapte aan de fameuze "vloek der farao's". Carter leidde van heel dichtbij de opgravingwerken in het graf van Toetanchamon, inventariseerde alle voorwerpen, assisteerde bij de studie van de mummie en hielp bij het inpakken en verhuizen van de schat naar het Egyptisch Nationaal Museum van Caïro. Carter werd 66 jaar en overleed in 1939 in zijn woning in Londen.


Op de vraag van een Belgisch diplomaat in Caïro waarom hij 17 jaar na de opzienbarende ontdekking van het graf van Toetanchamon ongedeerd was antwoordde Carter dat hij een talisman bezat, die een absoluut beschermingsmiddel was tegen alle mogelijke schadelijke invloeden. Meer bijzonderheden daarover vertelde hij niet.

Pas in 1940 vond men daarover meer bij de studie van zijn omvangrijke persoonlijke archief, dat berust in enkele tientallen kisten in het British Museum in Londen. Daarin verwijst Carter naar een ring, die hij had gevonden in de Vallei der Koningen, bij het begin van zijn verblijf als archeoloog in Egypte. De ring lag in de dodenkamer van opperpriester Jua en zijn vrouw. Beide mummies bevonden zich nog in een perfecte staat van bewaring. Volgens Carter lag de ring daar om de beide lichamen immuun te houden tegen verval en ontbinding. Tot aan zijn dood droeg Carter deze Atlantis-ring bij zich om zichzelf te beschermen tegen elke kwalijke invloed van buitenaf.


De uitzonderlijke eigenschappen van de Atlantisring
Arnold de Bélizal en andere radiësthesisten, zoals Roger de Lafforest, hebben de speciale invloed onderzocht van de Atlantis-ring. Die komt tot uiting op 3 domeinen:

Bescherming: de Atlantis-ring schept een soort van beschermend harnas rond het menselijk lichaam tegen alle mogelijke gevaren van buitenaf. Hij maakt het lichaam immuun tegen elke vorm van agressie of alle mogelijke vormen van onheil (aardstralen, milieuverontreiniging, elektrische storingen enz.). Wie een Atlantisring draagt kan, volgens de Lafforest, niet het slachtoffer worden van een auto-ongeval, als hij/zij het tenminste niet zelf uitlokt.

Genezing: de Atlantis-ring handhaaft het evenwicht van de energetische stralingen van het lichaam, waardoor dit lichaam bestand is tegen "aanvallen" van buitenaf. Hij draagt dus bij tot het in stand houden van de algemene gezondheidstoestand van de drager ervan. Natuurlijk maakt hij geen organische letsels of ziekten ongedaan, maar hij kan bepaalde lichaamsfuncties herstellen, die toevallig zijn verstoord door onbekende uitwendige factoren, die men niet ziet of voelt. Gedragen aan de linkerhand vormt hij een bescherming tegen aardstoringen en occulte invloeden.. Tijdens de slaap (aan de middenvinger bevordert hij het psychische contact. Aan de rechterhand filtert en concentreert hij de vibraties van het eigen lichaam. Is ook geschikt (aan de middenvinger) om iemand te overtuigen van uw mening of om te slagen in moeizaam verlopende onderhandelingen.

Krachtige telepathische kracht:Deze eigenschap van de ring is de meest mysterieuze. De drager van de ring krijgt toegang tot het domein van de intuïtie en telepathie. Niet alleen de intuïtie wordt versterkt, maar ook de geestelijke en paranormale gaven (helderziendheid, telepathie). Er komt gemakkelijker contact met andere personen en (zelfs overleden) wezens.


Het dragen van de Atlantisring
Uiteraard moet u zich tevreden stellen met een kopie van de Atlantis-ring. De originele is privé-bezit van de Franse familie de Bélizal. Maar in sommige winkels en ook op het internet kan u getrouwe kopieën kopen. Ofwel

- in massief zilver (.999+)
- ofwel in massief goud (18 karaat)

De Atlantis-ring is streng persoonsgebonden. Het is een voorwerp dat zich langzamerhand aanpast aan de lichaamsenergieën van de drager. Hij mag zijn ring dus niet zomaar doorgeven aan iemand anders.

Vooraleer de Atlantis-ring aan een van de vingers te schuiven moet ie worden gezuiverd van alle invloeden, die hij onderging tijdens het productieproces. Het lijkt een beetje « hocus pocus », maar het is noodzakelijk de ring te reinigen, volgens een welbepaald ritueel. Vaak wordt verwezen naar dat van koning Djoser van de Derde Egyptische Dynastie :

Houtskool gloeiend maken en daarop Olibanum-wierook sprenkelen.
De ring tussen de duim en de wijsvinger nemen en een kruisteken ermee maken in de wierookwalm.
9 cirkels maken met de ring in de tegenovergestelde richting van de wijzers van het uurwerk.. Ervoor zorgen dat alle kanten van de ring in aanraking komen met de rook.
Opnieuw een kruisteken maken in de rook.
De ring tussen de twee handpalen drukken gedurende een drietal minuten en zich streng positief concentreren op een bepaald project voor de toekomst of op een bepaalde persoon.
Dit ritueel een viertal keren per jaar herhalen, bij voorkeur bij het begin van elk seizoen.
Volgens sommigen is het goed om de ring elke dag gedurende enkele ogenblikken van de vinger te schuiven en hem te zuiveren door korte tijd in zout te leggen.
Het verdient aanbeveling om de ring zowel overdag als 's nachts te dragen zodat de harmonie van de energie van het lichaam en die van de ring niet verstoord wordt.


In tegenstelling tot hun voorzaten zijn de meeste hedendaagse mensen vergeten dat de hele kosmos eigenlijk één oneindig energieveld is.
De aarde, en alles wat zich aan de oppervlakte bevindt, wordt vanuit de kosmos permanent bestookt door allerlei vormen van energie. Onze blauwe planeet zélf, die daar maar een héél klein onderdeeltje, een "stofje" van vormt in het heelal, is één reusachtige bol energie, vooral in haar niet uitgedoofde kern. Onze aarde is voortdurend in beweging: de voortdurende afwisseling van ebbe en vloed op de zeeën (die de grootste oppervlakte innemen), de afwisseling van de seizoenen en vulkaanuitbarstingen zijn daar maar enkele tekenen van. Alle levende wezens, zowel planten, dieren als mensen ondergaan invloeden van de kosmische stralen en van de elektromagnetische velden. De mens leeft binnen een ontelbaar aantal op elkaar inwerkende krachten, tussen die van de kosmos en die van de aarde. Hij staat continu bloot aan de energie, die de voorwerpen en levende wezens rondom hem uitstralen. Alle materie straalt een eigen energie uit en oefent invloed uit op lichaam, geest gevoelens, humeur en gedrag.

magnetisch veld rond de aarde
Ook elke kleur heeft haar eigen energie: zo straalt groen bijvoorbeeld rust uit. Zelfs de vorm van elk voorwerp oefent een eigen specifieke elektromagnetische straling uit: hoeken verwekken stoorvelden, ronde vormen stralen mee harmonie uit. Niet alleen de temperatuur, licht en donker, kleuren, geluiden en vormen, zelfs de stand van de planeten werken in op alle levende organismen, de mensen inbegrepen. Elke plek op aarde beïnvloedt in sterke mate het energieveld waarin de mens zich bevindt. Hij is permanent onderhevig aan allerlei elektromagnetische invloeden, die het lichamelijk en geestelijk evenwicht kunnen versterken of verstoren. Sommigen voelen die aardse krachten, die zowel positief als negatief kunnen inwerken op het lichaam, nog onbewust en intuïtief aan, zoals paragnosten, of kunnen die, met behulp van een wichelroede of bepaalde gevoelige instrumenten meten.

Zo wisten onze voorouders, en ook nu nog de Chinezen en Japanners (Feng Shui) dat ze op bepaalde plaatsen niet moeten gaan wonen, slapen of werken, omdat er negatieve krachten uitgaan van de omgeving, de aardstralen, bepaalde vormen en kleuren. Ook ons eigen lichaam zélf is een bron van energie: de hele stofwisseling, de op- en afbouw van de cellen, de vertering van het voedsel, de ademhaling, de hartslag, de bloedsomloop, de lichaamstemperatuur enzovoort worden aanhoudend, tot de dood, aangedreven door ingebouwde energiewetten.

Maar de mens stelt zich gelukkig niet onbeschermd bloot aan al die onzichtbare energieën van buitenaf. Elke mens beschikt over zijn eigen onzichtbare "ruimtepak": de aura. De aura is een "veelkleurig" etherisch energieveld dat elk levend wezen omhult en dat is opgebouwd uit een geheel van trillingen van fijne, subtiele krachten. Die "tweede huid" regelt, zoals een onzichtbare gevoelige thermostaat, alle stralingen en impulsen naar en van het menselijk organisme. Dat astrale lichaam rond het menselijk is geen verzinsel. Men kan het met de zogenaamde Kirlian-fotografie op beeld vastleggen. Op die foto's zijn verschillende lagen en kleurvelden zichtbaar. De sterkte en verdeling van die kleuren maken duidelijk hoe het gesteld is met de drager van de aura, zowel lichamelijk, mentaal, emotioneel als spiritueel. Men kan er ziekten en kwalen van het duidelijk in onderkennen.

Het is precies deze aura, die de bron is van bepaalde geestelijke gaven (die bij elke mens in meerdere of mindere mate aanwezig zijn) zoals helderziendheid, telepathie, pendelen, wichelroedelopen e.d.
gezond persoon ziek persoon

Zoals gezegd wordt ons lichaam bestookt door allerlei energieën: kosmische stralen, aardstralen, storingsvelden, wrijvingen van aardlagen, wateraders, kleuren, geluiden, materialen en voorwerpen (inclusief de kleur en de vorm ervan). Wanneer bepaalde invloeden van buitenaf zodanig negatief op het lichaam inwerken, kan de aura ontregeld geraken. Storingen van de aura leiden onvermijdelijk tot een ontreddering van de "menselijke huishouding" of een deel ervan. En hier komt de Atlantisring om de hoek kijken. De bewoners van Atlantis en de Egyptische hogepriesters, die hun kennis hebben overgeërfd, moeten kennis hebben gehad van die electromagnetische invloeden en van de beschermende taak van de aura rond het menselijk lichaam. Zij hadden vooral een geavanceerde kennis van de energie die uitgaat van vormen. Het sprekendste voorbeeld is de vorm van de piramide, met een perfect vierkant grondvlak en 4 gelijkzijdige driehoeken. Het is bekend dat een scheermesje, dat een nacht binnenin een miniatuurpiramide heeft gelegen, 's anderendaags veel scherper is. De oude Egyptenaren kozen niet zonder reden precies deze vorm om de mummie van hun overleden farao's langer te bewaren.

De bekende Franse radiësthesist André De Bélizal, wiens vrouw de oorspronkelijke Atlantisring erfde van haar grootvader, deed een aantal proefnemingen met de ring. Hij kwam tot de ontdekking dat die een aantal onverklaarbare eigenschappen en mysterieuze krachten bezit. De geometrische vormgeving ervan en de speciale ordening van de vormen op de ring scheppen een ondoordringbaar beschermend krachtenveld dat negatieve elektromagnetische stralingen van buitenaf tegenhoudt. De design van de Atlantisring weert of neutraliseert alle onzichtbare micro-trillingen, die het energie-evenwicht zouden kunnen verstoren van een persoon of van een woning.


De Atlantisring is dus géén amulet, geen talisman, geen fetisj, geen gewijde medaille uit het volksgeloof of een esoterisch voorwerp. Hij haalt zijn kracht niet uit de materie (zandsteen, goud of zilver) maar uit de vormen, die dragers zijn van zeer sterke energieën. Zo sterk dat ze zelfs negatieve aardstralen ombuigen. De drager is immuun tegen allerlei boze invloeden want de aura bewaart haar beschermende harmonie.

beschrijving van de vormen
Er bestaat nauwelijks wetenschappelijke literatuur over de symboliek van de geometrische vormen op de Atlantisring. De Braziliaanse hoogleraar Arysio Nunes dos Santos is een van de enige wereldautoriteiten op dat gebied. Via zijn site over Atlantis. The lost continent finally found kwamen we hem op het spoor. Op ons verzoek bestudeerde hij de ring en kwam tot de volgende bevindingen:

Als Howard Carter, de ontdekker van het graf van de Egyptische farao Toetanchamon, tot aan zijn dood de Atlantisring heeft gedragen, dan mag men ervan uitgaan dat het hier niet gaat om een vervalsing, maar om een authentiek stuk, dat in het graf van een Egyptische hogepriester is aangetroffen.

De beeldsymboliek op de Atlantisring komt in elk geval niet voor op de talrijke Egyptische amuletten uit de periode voor (5500-4000 voor Christus) en tijdens de farao's. Volgens professor A. Nunes is het motief afkomstig van elders of vanuit een ver verleden.


Het is best mogelijk dat de oorsprong van de ring moet worden gezocht in het mysterieuze rijk Atlantis, waarover de Griekse filosoof Plato voor het eerst uitgebreid spreekt in zijn dialogen. De oude Egyptenaren hadden het over "Punt", het eerste rijk (Abode) waar hun voorouders vandaan kwamen.


De drie horizontale staven in het midden van de ring houden een duidelijke verwijzingen naar de zuil van Djed, of van Osiris. Die zuil is op haar beurt een voorstelling van de "Zuil van de Wereld", die in de oertijd, na een vulkaanuitbarsting, in mekaar stortte, waardoor het fabelachtige rijk van Atlantis onder de golven verdween.


De twee driehoeken aan beide uiteinden lijken overeen te stemmen met de vormgeving van de piramiden. De dubbele driehoek zou symbool staan voor de twee zuilen van Hercules, die de ingang vormden tot het verdwenen rijk van Atlantis. Ook in de Indou-traditie in India komt men dat dubbele motief tegen van twee bergen (gelijkzijdige driehoeken), de zogeheten "Yoni-Lingam", aan beide uiteinden van drie of vier staven, die de kosmos moeten voorstellen


Het drie-rijenmotief op de ring doet meteen denken aan Atlantis, zoals beschreven door Plato. De drie rijen stemmen namelijk overeen met de drie wallen, die het centrum van de stad omringen. De overeenkomst wordt nog versterkt door kanalen, die de drie wallen doorkruisen. Op de ring zijn de drie staven ook doorgesneden. Overigens vinden we dat symbool van de drie wallen terug bij de Zuid-Franse Katharen en bij onze eigen voorouders, de Kelten, en... alweer bij de Hindoes, die het hebben over de Thribuvana ("Drie Werelden").

De conclusie van professor Arysio Nunes dos Santos is dan ook verbluffend: deze ring zou wel eens het alleroudste kunstvoorwerp kunnen zijn dat aan de oppervlakte is gekomen. De symboliek ervan is zeer diep en heeft wortels in allerlei Westerse en Oosterse mythen en godsdiensten. Het motief kan onmogelijk zijn verzonnen omdat het te rijk is aan symbolen, die allemaal op een of andere manier verwijzen naar het (legendarische of echte?) Atlantis. De geleerde is van plan om de Atlantisring voor te leggen aan de wereldbekende Britse Egyptoloog Graham Hancock, om de echtheid en het onstaan ervan aan een nauwkeuriger onderzoek te onderwerpen.


het is wel een hele lange lap tekst maar de moeite waard.

liefs ROSY