Zoontje bang in het donker

Het is 's avonds weer vroeger donker en dat betekent dat mijn zoontje van bijna 10 niet meer alleen naar boven durft. Sinds ik mij kan herinneren ziet hij geesten. De laatste 3 jaar leek het verdwenen te zijn bij hem, maar sinds een paar weken ziet hij mijn vader die vorig jaar is overleden. Hij durft nu (weer) niet alleen naar boven 's avonds omdat hij bang is dat een geest hem zal laten schrikken....

Heeft iemand hier tips voor mij hoe ik hem van die angst lan afhelpen? Uiteraard heb ik al gesprekken met hem gehad, maar dat helpt nog niet...

Kan een (tijdelijk) nachtlampje een uitkomst bieden?

Hé wat vervelend voor je zoon...Het beste lijkt me opzoek te gaan naar iemand die hetzelfde ervaren heeft als kind en die daar nu in gespecialiseerd is om kinderen erbij te helpen of begeleiden.

Een lampje is wel de meest makkelijke optie. In plaats van een nachtlampje zou je ook aan een lampje kunnen denken met weinig lumen die je zelf aan en uit kunt doen of een zaklamp. Want stoere jongens van 10 slapen natuurlijk niet met nachtlampjes Geef hem de controle daarin.

Misschien helpt het ook om samen met hem foto's te kijken van opa. Verhalen te vertellen over opa, leuke fijne verhalen. Hoe hij je altijd hielp, leuke dingen met jou deed, je beschermde enz. zodat hij een goed gevoel krijgt over opa. En hopelijk ook het gevoel krijgt dat opa hem beschermt (mochten er andere geesten zijn).
Een nachtlampje, evt ook op de overloop en zo.
En misschien hem vertellen dat het nu Samhain is, die tijd dat het makkelijker is voor familie (mensen die van je houden dus) en die zijn over gegaan, om even te komen kijken. En duidelijk maken dat die mensen van je houden en je dus niets doen, maar juist over je waken, je beschermen.
Maar dat moet je zelf inschatten of dat teveel info is of niet. Soms kan dat juist helpen, omdat het niet weten en niet begrijpen het allemaal zo eng maken. En dan is het wel meer weten en snappen handig, ook als hij merkt dat mama er gewoon normaal over doet.

Heb je hem al verteld dat hij de baas is over zichzelf en dat hij elke ongewenste bezoeker gewoon kan en mag wegsturen. "Opa, ik schrik van jou, ik wil niet meer dat je hier zomaar komt."
Het zal hem zelfvertrouwen geven als hij merkt dat hij die macht heeft. Net zo goed als ie de macht heeft een telefoongesprek te beëindigen met iemand die zichzelf niet bekend maakt, precies zo als hij een bezoeker aan de voordeur kan en mag wegsturen als hij hem niet kent, zo heeft hij ook de macht om geesten te laten "oprotten".

En ach als ie dat fijn vindt, dan breng je hem toch voorlopig met zijn zaklamp (een oplaadbare is goedkoper in gebruik) naar boven.

Ik ken je zoontje niet, en het is vaak iets heel persoonlijks.
Ik kan enkel tips geven vanuit mezelf.
Mijn dochters slapen deze week voor het eerst weer apart sinds tijden. Gister hebben ze apart geslapen en ze kozen er vanavond weer voor vanuit zichzelf.

Mijn tip is, laat, (en misschien doe je het al) je eigen zorgen los. Misschien heb jij het totaal niet maar bij mij kwamen er dingen op van als je een keer toegeeft dan blijft het zo, of als je meegaat in de angst verergert het, straks kunnen ze nooit meer alleen slapen. Op een gegeven moment heb ik dat helemaal laten gaan, en nu zonder wat dan ook, verandert het uit zichzelf. Opeens durven ze het weer aan, terwijl ze het tijden niet durfden. In sommige gevallen moet er iets gebeuren, moet je handelen, maar soms lijkt het ook zo te zijn dat het opeens verandert door welke reden dan ook.
Ik weet niet of er bij jullie mogelijkheid is voor een oplossing die je in eerste instantie niet zo kiezen?
Je kunt hem vragen, wat hij zelf denkt dat hem helpt. Ik kan me herinneren van mijn eigen kind zijn dat het al heel snel was, van dit doen we niet en dat niet, je gaat je licht niet weken aanhouden, want dan slaap je nooit meer zonder licht... dat zijn soms ook alleen maar dingen die we uit een boekje halen, soms is het zo dat als je iets toegeeft het altijd zo blijft, maar soms is het ook zo dat het een tijdelijke strohalm is, die gewoon overgaat.
Ze durven bij mij soms overdag al niet naar boven in hun eentje, maar mijn ervaring leert toch als je ze dan de hand biedt en meegaat, het ook uit het niets weer over kan zijn. En dat ze op een keer gewoon wel zelf zijn gegaan.


Mijn tip is dus de normaal over angsten, en help daarin.
Ik ben zelf als de dood voor slangen, dat is iets heel anders. Maar het helpt me niet als mensen zeggen, joh dan moeten we dit doen of dat, of raak hem nu gewoon eens aan, of hij doet niks.
Onlangs moest ik mijn dochter naar een vriendinnetje bellen die een slang heeft als huisdier. Ze zei mam blijft u maar buiten want straks ligt hij in de kamer. En toen dacht ik dit helpt me, het maatjes schap en niet de onvoorspelbaarheid, van iemand trekt je over een streep waar je niet over heen wilt of nof niet kunt. En nu, durf ik ze al veel beter te aanschouwen.
Dus mijn advies is ook stel je soms op als maatje, dan voelt je zoontje zich gesteund, hoeft niet bang te zijn dat er over zijn grens gegaan wordt, en zal ook beter weer zelf durven.
Maar dat zal per kind verschillen...

Bedankt allemaal voor jullie tips!!! Momenteel is het zo dat hij met een lampje gaat slapen, dat lampje doe ik uit als ik op bed ga. Maar alleen naar boven om zijn tanden alvast te poetsen etc is nog een probleempje voor hem. En idd Moira, ik ga dus ook vaak maar gewoon mee naar boven en ga daar wat aanrommelen totdat hij klaar is met douchen en tandenpoetsen. In het verleden speelde dit dus ook en heb ik hem ook verteld dat hij een geest kan zeggen te vertrekken omdat hij er op dat moment niet van gediend is. Toen hij geen geesten meer zag was het probleem verholpen. Maar nu mijn vader tevoorschijn komt (dank je pa hihi) is het weer begonnen. Omdat ik zelf geen geesten is het lastig voor mij om mij in hem te verplaatsen. En het hoeft voor mij ook niet omdat het mij eng lijkt Dus ik ga nu ook Moira haar tip maar proberen toe te passen...ik ga mijn best doen die angst te overwinnen. Hopelijk wordt het voor mijn zoontje dan ook makkelijker...

Je moet zelf met je vader gaan praten. Zonder dat je zoontje erbij is. Zeg hem dat hij het vast goed bedoelt maar dat het niet goed is voor je zoontje. Zeg hem dat hij zich niet meer moet laten zien en vraag hem er ook voor te zorgen dat je zoontje door geen enkele geest meer wordt bezocht. Terwijl je dat doet brand je een kaars, en evt. ook wat wierook. Dat kun je bv. doen als je zoon op school is. Daarna kun je je zoon vertellen dat jij dat gedaan hebt( niet over de andere geesten praten maar over bescherming), dan kun je ook tegen je zoon zeggen dat mocht hij ooit nog worden " lastig gevallen" hij hetzelfde kan zeggen, hij kan ze echt wegsturen. Leer hem ook om zichzelf te beschermen met een energetisch veld; daar kun je veel voorbeelden van vinden op internet dus kun je zoeken naar wat je vindt dat bij hem past. Kinderen moeten niets met geesten van doen hebben, zeker niet als ze er bang voor zijn.