Hoe Herkennen Tweelingzielen elkaar?

Ik vind het op zich begrijpelijk als mensen geld vragen en als ze er van rond moeten komen dan helemaal. maar dan wel normale bedragen, ik vind het onzinnig om grote bedragen te vragen als je een mens wilt helpen. Tuurlijk mag je iets vragen voor je diensten, je steekt er ook tijd en energie in, maar wil je een mens daadwerkelijk helpen, als je heel veel gaat vragen, dan sluit je inderdaad mensen buiten.

Ik heb er zelf niet eerder geld voor gevraagd, meer ook omdat ik al een salaris heb, meestal wilden de mensen wel iets geven, ik vond het dan leuk als ze een bloemetje mee hadden of zo. Meer ook omdat ik wilde oefenen. En dat is ook het punt denk ik, sommige mensen zijn zo overtuigd van het feit dat ze geweldig zijn, dat ze mega gaves bezitten en er geld tegenover mogen zetten. Ik heb al heel wat adressen gehad waar ik wel eens een reading of behandeling gehad heb, de echt goeie vroegen wel een bedrag, maar daar kreeg ik ook echt veel en goed voor mijn geld, en dan had je de bescheiden mensen die weinig vragen, maar ook goed zijn, en de mensen die denken dat ze geweldig zijn en veel vragen maar je amper wat brengen. Van die lui die zichzelf op een troon zetten, maar in werkelijkheid helemaal niet hetgeen zijn wat ze zelf denken of willen zijn.

Als je diensten verleent als coaching en dergelijke dan snap ik dat je net als een kapper of pedicure enz gewoon geld vraagt. Maar voor kennis delen enzo, van bovenaf vind ik het niet kunnen, je weet nooit zeker of je de juiste info hebt. Je bent uiteindelijk ook maar een doorgeef kanaal met een persoonlijke filter.

Ik ben vandaag weer eens gaan lezen in het boekje van Joke van Elohim Centre "Goddelijke Intimiteit en seksualiteit, Tweelingstraal relaties"

Ik moet zeggen dat ik er elke keer dat ik het lees weer meer en andere dingen uithaal, puur omdat ik zelf nu veel meer kan snappen en bevatten dan een paar jaar terug.
Er worden ook dingen in besproken over vrouwelijkheid, mannelijke energie, het collectief hiervan enz. Echt elke keer toch best wel weer een eye-opener. Wel maf want de allereerste keer dat ik het las, medio 2009 schat ik, kreeg ik er niet veel van binnen en was ik teleurgesteld er over. Vond het heel rommelig, hak op de tak. En helemaal vloeiend geschreven vind ik het nog altijd niet, maar ik kan het nu gewoon binnen krijgen.
Een paar dingen die ik las raakten me ook intens diep, werd er behoorlijk emotioneel van omdat ik ineens ook een stuk van mezelf mbt vrouwelijkheid en seksualiteit helderder in beeld begin te krijgen. Een stuk waar ik al jaren me over afvraag hoe het nou zit.
Toch een fijn boekje!

Blijkbaar is het niet de bedoeling nu dat ik over zielengroepen iets lees, want eigenlijk was ik weer op zoek naar info daarover en dan kom ik hier weer op uit

Nou... ik begin iets tastbaars te maken van al die info!

Logisch nemen we aan dat we in meerdere dimensies met andere zielen zijn verbonden, maar hoeveel? Daar komt die 144 van pas. Die vertelt mij namelijk dat er 10 dimensies zijn. Hetzelfde als de uitkomst van de stringtheorie schijnbaar (hoewel daar soms ook 11 wordt genoemd).

Het is grappig dat jij het het over mannelijk-vrouwelijk-collectief hebt. Wiskundig gezien moet je namelijk minimaal een driehoeksverbinding maken om een multidimensionale vorm te krijgen.

Haha, dat gaat dan mijn pet weer te boven. Zal voor jou simpel zijn, maar bij mij in mijn hoofd slaat altijd iets op tilt als het rekenkundig wordt of met geometrische vormen of zo.
Het enige wat ik vroeger ooit snapte met wiskunde was de driehoek berekenen, Pythagoras. En niemand die goed was in wiskunde haalde daar weer een goed cijfer voor.

Anyway, dat stukje over het collectief was echt interessant.
Er stond ook een stukje in van iemand (er staan in dat boekje veel ervaringsstukjes van mensen, wat fijn is ter verduideling). Dat was een vrouw die in een vorig leven een Heilige Maagd was geweest in een tempel, wat inhield dus dat je geen kinderen kreeg (dat is officieel een maagd).
Eens in de zoveel tijd koos de Hogepriester haar voor seks en dan ervoer ze ook echt die Goddelijke Eenheid en versmelting op een hoger niveau. Dat was ook de bedoeling er van, omdat dat helend was voor de aarde, het collectief enz.
Maar nu, in dit leven, had zij nog steeds woede en verdriet op dat stuk zitten van intimiteit, omdat ze nooit zelf had kunnen kiezen wanneer en met wie ze seks had. Dat ze altijd alleen maar af had moeten wachten, terwijl het zo intens fijn was om die ultieme versmelting op zo'n hoog niveau mee te mogen maken.
Dat moest ze dus in dit leven weer verwerken.
En dat raakte nogal wat in mij, omdat ik ook in heel veel vorige levens celibaat heb geleefd of nagenoeg, als wijze vrouw, orakel, heilige vrouw/maagd en whatever.
Ironisch genoeg (of niet?) heb ik in mijn leven dus ook heel vaak dat ik op dat gebied nooit krijg van een partner wat ik nodig heb of dat ik moet wachten om allerlei redenen om te krijgen wat ik nodig heb.

Joke zei ook wel eens in een workshop dat een heleboel mensen op het gebied van seks nog een hoop uit te werken hebben en dus ook nog niet helemaal 'omhoog' kunnen zeg maar tot ze dat hebben uitgewerkt.
Ik denk dat ik zelf ook één van die mensen ben. Er zijn ook nog heel veel mensen die energetische kuisheidsgordels dragen ... Dit belemmerd hen uiteraard ook om een normale, vrije seksuele beleving te kunnen hebben.
De meditatie van Diana Cooper Karmic Release is daarbij heel fijn, maar volgens mij werkt dat toch ook weer in lagen, zoals alles. Je kunt toch alleen loslaten wat je op dat moment los kunt/mag laten.

Ik heb me ook wel eens afgevraagd hoe het zit dat ik altijd zo verschillende mensen aantrek. Om even voor de duidelijkheid te zeggen: Hoge mensen en lagere mensen. En daarmee ook heel goed uit de voeten kan.
Nou stond er in dat boekje uitleg daarover... Veel mensen hebben in hun onderste chakra's (mn 1e en 2e) nog heel veel dingen niet 'uitgezuiverd', waaronder dat seksstuk kan zitten. Dat is dan de reden waarom je zulke verschillende groepen aantrekt en ermee resoneert. Enerzijds zit en kun je al wel hoog, en trek je dus vanuit de hogere chakra's de bijpassende mensen aan. Anderzijds heb je dan in je onderste chakra's nog 'lagere' en zwaardere dingen zitten, waardoor je daarbij passende mensen aantrekt.
Dus als je dat ook ervaart, dat de mensen waar je mee omgaat erg uiteen liggen in die zin, zegt dat iets over jezelf. Heel logisch, maar ik had er nooit zo bij nagedacht.

WAT BETREFT ZIELENGROEPEN ook een mooi stukje, ergens ook logisch, maar je staat vaak juist bij de meest logische dingen niet zo stil.
Veel mensen hebben een gevoel van afgescheidenheid, verdriet, eenzaamheid en van daaruit een verlangen naar eenheid, versmelting. Dat gevoel komt uit het afgescheiden zijn van je Tweelingstraal en het diepe verlangen om daarmee weer één te worden.
Dit kan heel heftig en heel zwaar zijn, door de vele levens heen die je doorlopen hebt.
"Ervaringen van een diep verdriet, een afgesneden zijn, een gevoel nergens bij te horen. Diep en angstig kan dit voelen, soms kwam je ziel bij de geboorte met deze gevoelens op aarde. Je herbeleeft het omdat al je deurtjes open gaan. Dit is nodig op de drempel van het nieuwe tijdperk. Je moet door de angst van je ego heen. Het gaat er om weer te leven in vertrouwen, openheid, Eénheid en verbondenheid met andere zielen.
We gaan als vanzelf door het loslaten van laag na laag heen. Je kunt het proces niet meer stoppen en voorkomen. Fysiek en energetisch zul je dit merken. De oerangsten van het gemis, de verlatenheid en pijn uit je zielengroep liggen opgeslagen in je cellen, het DNA en de genen.
Het wordt pas gemakkelijker naarmate er meer leden van jouw zielengroep in onafhankelijke verbondenheid, Eénheid en overgave met elkaar kunnen leven en samenwerken. Immers, het collectief van de groep verandert, wanneer er één of enkele zielen de eerste afgescheidenheid hebben getransformeerd.
Het wereldwijde en persoonlijke ascensieproces van totale overgave en versmelting heeft zich ingezet met Vrede, Liefde en Eénheid als gevolg. Er onstaat een maatschappij van harmonie waarin we alleen vrienden zijn.

Mooi stuk Kristalletje. Het roept bij mij ook meteen weer vragen op. Als ik kijk naar hoge en lagere mensen, wat is hoog en wat is laag? Ik denk dat we ons ook altijd af dienen te vragen waarom trek je bepaalde mensen aan? Want als we kijken naar een arts, een leraar een hulpverlener, een coach, dan is het feitelijk ook logisch dat we mensen van allerlei slag aantrekken. En dat het ook niet zozeer uitmaakt of ons uit balans haalt wie we aantrekken.
Ik weet nog in het begin dat ik niet in balans was, dat ik allerlei lui voor behandelingen kreeg, en dat ik mezelf voorbijliep, leeg liet zuigen, ik had het niet helder, dus trok ik leegzuigers aan. Nu ben ik daar in verandert, maar kan ik niet zeggen dat ik slechts hoge zielen bij me wil om te helpen. Het haalt me ook niet uit balans als er ander soort mensen komen omdat ik nu helderder ben.
In mijn werk ook, ik vind het juist prettig als ik probleemgevallen heb. Ik heb nu juist weer een ingewikkeld crisisgeval toegewezen gekregen. Ik geloof dat ik die aantrek omdat ik uitdaging wil, en niet omdat het met mezelf resoneert.
Ik denk dat wat we aantrekken ook iets zegt over wat willen we? Wat gooien we het Universum in?

Persoonlijk is mijn missie altijd met allerlei verschillende mensen om kunnen gaan zonder te veroordelen, of mijn eigen idee door te drukken dus kan het niet anders dat het Universum mij allemaal verschillende mensen toewijst, anders zou de opgaaf nogal makkelijk zijn

Het zet me aan het denken, met sommige mensen merk ik dat je ze aantrekt omdat het een eigenschap in jezelf weerspiegelt, zo trek ik heel andere vrienden aan nu ik me niet meer verantwoordelijk voel voor een ander, of teveel aan verwachtingen voldoe, dan lijkt het dus of je mensen aantrekt die daar misbruik van maken en dat die wegvallen als je zelf sterker bent. Maar anderzijds zijn niet al mijn vriendschappen verandert, en heb ik ook nog veel dezelfde, die je dan dus weer aantrekt om iets anders...
Zo zal je op relatiegebied ook bepaalde mensen aan kunnen trekken als je niet voor jezelf opkomt, maar anderzijds zul je ook weer mensen aan kunnen trekken die een ander positief willen ondersteunen bij het voor jezelf opkomen.

Op mijn werk heb ik een collega die heel veel klaagt en mekkert, onwijs  zwaar op de hand is. Iedereen stoort zich eraan, wordt erdoor beinvloed in stemming. Naar beneden gehaald. Ik niet, ik vind het hoewel ik meestal niet van klagers en zeurders hou, echt een heel leuk wijf. En dat klagen en zeuren valt me bijna niet op, omdat ik me misschien op andere kanten focus geen idee. Ik vind het echt een grappig persoon, met humor. Dus dan denk ik, ik trek haar wel aan, maar ik heb geen last van die eigenschappen waar anderen dus schijnbaar last van hebben, en ik zie wel dat ze klaagt...

Ik denk dat alles wat we aantrekken een andere reden kan hebben...

Dat van die blokkade op het 2e chakra klopt... kijk maar naar de theorie over ontwikkelingspsychologie van mr. Freud. Oraal, anaal, fallisch/oedipaal etc.

Hij zegt geloof ik ook ergens dat dochters "verliefd" worden op hun vader en zoons op hun moeder en daarin dus erkenning gaan zoeken in dat ze goed zijn zoals ze zijn. Hierin gaan de kids de strijd aan met de ouder van hetzelfde geslacht om de liefde van de ouder van het andere geslacht voor zich te winnen (beter zijn, mooier zijn, liever zijn, sterker zijn dan...)

Kort gezegd, voor dochters is het normaal om hun moeder onenigheid te hebben en voor zoons dat ze hun krachten ten opzichte van hun vader gaan vergelijken.

Hier kan natuurlijk van alles fout gaan. Vader voelt zich ongemakkelijk bij de affectie van zijn dochter, moeder kan geen liefde geven, vader gaat de strijd met de zoon niet aan, moeder is jaloers op de aandacht die de dochter van haar vader krijgt etc etc...

Maar goed dit heeft weinig te maken met tweelingzielen, wel met wat voor partners je aantrekt.

Interessant Sparkling!
Tis misschien een tikkie een dwaalspoor van het onderwerp, maar anderzijds ook weer niet. Want wat je zegt, het heeft te maken ook met wat voor partners je aantrekt, en ik denk dat het ook een rol kan spelen bij het vinden/aantrekken van je Tweeling. In in hoeverre je daar klaar voor bent ivm oude thema's en dingetjes.
Ook het elkaar spiegelen is een heel sterk iets tussen Tweelingen, zowel bij Zielen als Vlammen, en daarbij draait het dan ook vaak weer om oud zeer, wat vaak allemaal om het mann/vrouw. gebeuren draait. Trauma's daarop.
Waarschijnlijk dat het daarom ook in het boekje over Tweelingvlam / straal relaties genoemd wordt?

Filmpje over twinflames...

Met die clip kan ik niet zoveel    ... Staan voor mijn gevoel en innerlijk weten een hoop niet ware dingen in :/

Mijn oog viel wel op deze rechts in de kolom op de YouTube pagina en deze kwam me een partij binnen! Mijn hartchakra ging meteen open, het begon al met 'mijn' symbool, de Lemniscaat en mijn kakement viel open toen ik daar 2 puntjes bij zag, bijna zoals ik het laatst in een meditatie zag.
Dan nog de vermelding van 11:11 zien, wat ik ook heel veel heb de laatste tijd, het Yin & Yang, zoals ik het zelf ook exact voel en ook eens heb verwoord. De tekst onder het Yin Yang symbool roerde me diep:
"We are not meant to be perfect, we are meant to be whole".
Dan nog de Phoenix, heb ik héél sterk wat mee. Dit is helemaal mijn clipje

Hele mooi :)

Ik heb er bewust niks gezegd over die clip, was benieuwd naar jullie gevoel erbij. Maar wilde dit niet beïnvloeden. Ik dacht dus ook, wat een onzin, bij heel wat punten. Of, dat kun je bij iedereen voelen.

Wel veel mooie plaatjes in de clip die je post Kristalletje!

Ik vraag me wel eens af, bestaat dat wel, dat tweelingzielen gedoe. Toch betrap ik mezelf erop dat ik wel op zoek ben naar een innige connectie. Hebben we dan een spiegel nodig om ons meer met onszelf te kunnen verbinden?

SPiegelen is meer op Tweelingziel niveau.
Op Tweeling Vlam niveau is het veel meer elkaar aanvullen. Niet spiegelen per se, niet op de manier meer als met een Tweelingziel. Een Tweelingziel relatie kan dan ook zeer heftig zijn en finaal niet uitwerken.
Met een Tweelingvlam zijn er ook nog wel dingetjes, maar lang niet meer zo als bij een Tweelingziel, omdat je beiden dan al veel meer pers. ontwikkelingswerk hebt gedaan. O.a. met Tweelingzielen die je voorheen in je leven had of in je vorige leven(s).
Met een Tweeling Vlam heb je dus veel meer dat je Yin & Yang bent, complementeert, terwijl Tweelingziel meer spiegelen en confronteren is.

Ik ben er ook geen expert in, maar er zit een heel wezenlijk verschil in. Tot voor kort kwamen Tweelingvlam relaties ook niet zo heel vaak voor omdat de meeste mensen er simpelweg nog niet klaar voor waren.
Als je in dat artikel leest wat ik elders postte over die Twin Flame Portal van morgen, zie je ook dat een Twin Flame relatie ook een pittig hoger doel heeft.
Bij een Tweelingziel relatie gaat het volgens mij voornamelijk nog over de eigen stukken uitwerken, bij een Twin Flame relatie dus niet of vele malen minder. Die stukken heb je al grotendeels uitgewerkt, daarom ben je dan klaar voor een "hogere" relatie vorm en het mee helpen dragen van de ascensie van de mensheid.
Blijkbaar wordt nu het tijdperk dan ingeluid waarin meer en meer mensen Twin Flame relatie kunnen gaan krijgen, de mensen die daar klaar voor zijn dan uiteraard.
Als je nog heel veel pers. ontwikkelingswerk moet doen en puin moet ruimen, gaat dat nog niet. En daar is ook niets mis mee. Er is geen goed of fout, hoog of laag in de aardse zin.

Toch vraag ik me af, is het niet iets wat we verzonnen hebben als mensen?

Ik zit wel even te denken wat ik er nou mee probeer te zeggen... Ik heb het idee dat het zo opgeblazen wordt. Dat hele tweelingzielen/vlammen/stralen verhaal. Kijk, dat we in contact dingen met elkaar kunnen uitwerken en kunnen leren. Ik ga er meteen in mee. Dat er mensen bestaan waar je een hele bijzondere verbinding mee kan maken, voelt ook helemaal kloppend.

Ik begin te steigeren op het punt dat je dus aan bepaalde voorwaarden moet voldoen om het weet ik veel wat te noemen. Dan denk ik... waar zijn we dan mee bezig, het gaat om de weg, niet om wat je van elkaar bent. Maar eigenlijk zeg jij dat ook. Toch denk ik dat veel mensen dat niet zo ervaren, dat ze de twinray als summum zien. Zo komt het in ieder geval op mij over.

HEt zijn ook niet echt voorwaarden, maar kenmerken.
Maar het kan mij ook tegen de borst stuiten. Niet de uitleg en kenmerken, maar hoe sommige mensen er mee omgaan. Maar meestal zijn dat volgens mij ook geen mensen die daadwerkelijk hun Tweeling hebben ontmoet, of dat nou de Vlam of Ziel zou zijn.
Je zag een beetje hetzelfde een jaar of 10 terug met gidsen. Mensen die wanhopig zochten en/of beweerden hun gids te hebben gezien en dachten dat als ze die hadden dat ze dan het Nirvana hadden bereikt. En het was altijd een indiaan of een wolf. Altijd. Alsof ook dat het Mekka was.
Toen was het dan een gids, dat is nu redelijk normaal, toen kwam de Tweelingziel, nu is het blijkbaar je TF.
Meestal zijn dat mensen die zo wanhopig op zoek zijn naar houvast en bevestiging dat ze die erkenning willen van hun relatie / liefde.
Dat is wat ik tegenkom op een ander internationaal spiri forum. Bosjes mensen die beweren hun TF te hebben ontmoet terwijl ze van voren nog niet weten dat ze van achter leven. Dan kun je je TF helemaal niet eens ontmoeten, daar ben je dan helemaal niet klaar voor.
Het vergt toch een bepaalde groei om daar klaar voor te zijn. En dat is niet echt een voorwaarde, maar meer pure logica. Je kunt niet al een 2e verdieping op je huis willen of het penthouse als je fundering nog niet eens geslagen is.
Dat kun je dan dus wel zien als voorwaarde, maar tis toch gewoon logisch.
Ik zie het zelf ook niet als iets wat mensen verzonnen hebben. Je hebt contacten die anders zijn en voelen. Dat hoeft niet eens per se een partner te zijn. Een TZ is niet per se altijd een partner, wordt ook niet altijd een partner. Een zielemaatje idem dito.
Als je zulke mensen ontmoet vóel je gewoon dat je elkaar kent. Een gevoel wat je met andere mensen niet hebt.
Ik kan zelf wel voelen, sinds een paar jaar, dat een nóg hogere verbinding ook mogelijk is. Een verbinding die nog hechter is, niet meer met zoveel confrontaties en spiegelen, waarbij je beiden samen meer bent dan alleen, maar waarbij ook je eigen talenten en zo groeien door het contact.
Ik heb dat vorig jaar meen ik ook gevoeld en gezien in een meditatie met een kristal mbt mijn partner. Ik was van kristal, hij was de zon, en samen maakten wij regenboogjes als zijn licht door mijn kristal scheen. Ik was toen helemaal verbaasd, realiseerde me dat we dus samen iets creëerden en gaven aan de wereld wat we alleen niet konden maken. Puur en alleen door samen te zijn eigenlijk.
Dat voelde als een heel andere, hogere, zuiverdere verbinding dan een TZ. Ik had toen ook zoiets van, wow, ik wil echt mijn Zonneman ontmoeten!! Ben er klaar voor!
Twin Ray, volgens mij is dat vooralsnog niet of zo goed als onmogelijk om die te ontmoeten? TF is al behoorlijk nieuw en vergt al heel veel groei.


Wat ik me dan wel weer afvraag... er wordt toch vaak gezegd of gesuggereerd dat als je je werkelijke ene unieke helft weer ontmoet en versmelt samen, je Twin Ray dus, dat je dan je laatste leven hebt gehad.
Zou dat nu waar zijn? Zou best kunnen, dat je dan vanaf de Bron de rest helpt groeien en steunen enz. Maar als door het hele ascensieproces mensen relatief snel gaan en er dus binnen afzienbare tijd veel mensen hun TR zouden ontmoeten, zouden er dan maar bitter weinig mensen nog over blijven op aarde.
En als je dan één bent weer, wat dan? Het draait toch altijd nog om expansie, groei. Kun je dan toch weer kiezen voor levens? Je blijft dan toch ook niet gewoon één met de bron op een houtje bijten? Krijg je daar dan weer een taak? Dat je gechanneld gaat worden door iemand, net zoals Abraham?
Dat is dus een stukje waar ik op vastloop. Ik weiger te geloven dat het dan over is. Ik wil gewoon niet weg van aarde denk ik, hahaha.

Nou dat is dus wat ik bedoel te zeggen! Ik ontken de bijzondere banden die je kunt hebben zeer zeker niet. Dat je dan wilt begrijpen wat je voelt of ervaart is ook heel normaal denk ik. Misschien bedoel ik meer dat het een interpretatie is, dan een verzonnen iets. Een mogelijke uitleg voor ervaringen.
Ik wil de connecties niet ontkennen, maar ik vraag me af of het hele verhaal er omheen wel klopt.

Je kunt jezelf ook de vraag stellen, ben je ooit uitgeleerd? De mens op zichzelf evolueert ook. Dat vraagt van ons ook die ontwikkeling. Als je bedenkt hoeveel procent we van ons brein gebruiken op het moment... Daar zit ook nog groeicapaciteit. Dus waarom zou het over zijn als je je twin-ray zou ontmoeten? Eerlijk gezegd vraag ik me af of het niet allemaal met de verbinding tot het zelf te maken heeft. Dat de mensen die op je pad komen je in contact laten komen met die stukjes zelf waarnaar je op zoek bent. Dat je daarom die bijzondere band voelt, omdat je via dat contact dichter bij jezelf komt.

Grotendeels zijn de meeste relaties daar denk ik inderdaad op gebaseerd en voor bedoeld. En ergens denk ik dat dat altijd een rol speelt. Een relatie die je niet voedt, je niet verder helpt ontwikkelen is geen goede relatie.
Maar, gebaseerd op mijn eigen ervaring, ben je op een bepaald moment ook wel voor een heel groot deel rond met je persoonlijke groei en ontdekken van je krachten, zwaktes, je pad enz. en wéét je wat je taak is, je Zieledoel, wat je kracht is en hoe je die in kunt zetten.
Dan ga je dus langzaamaan groeien naar wat men noemt "dienstbaar zijn". Jemig dat laatste inzicht keldert nu zo even binnen, hoor, wasn't premeditated.
Ik denk dat dat kenterpunt globaal gezien nog bij de 45-50 jaar ligt, mits je uiteraard ook persoonlijke groei aangegaan bent. Er zijn tenslotte ook bosjes mensen die dat niet doen, die dragen echter het vlak voor de anderen zodat die 'rustig' kunnen groeien.
Ik schat dat dat kenterpunt over niet al te lange tijd op jongere leeftijd komt te liggen, omdat de kinderen die geboren worden al steeds meer wijsheid hebben. Bijna alle baby's die geboren worden nu zijn oudere zielen. Die zullen dan schat ik ook sneller groeien en ontwikkelen en op jongere leeftijd al hun ding kunnen gaan doen en neerzetten.
En als je denkt aan de Celestijnse Belofte -de hele reeks en dan mn het boek over Shamballa- denk ik dat men op den duur nagenoeg gewoon 'klaar' geboren wordt. Zonder de noodzaak al die zware lessen nog te moeten door baggeren. M.a.w. de leeftijd van dat kenterpunt verschuift meer en meer naar de geboorte zelf toe.
Ook dat is logisch, want je krijgt nu al steeds bewustere ouders die hun kinderen bewust opvoeden van meet af aan, waardoor die generatie van die kinderen ook al veel jonger bewust zal zijn.

Als ik dat artikel las over het belang van de TF, dan is dat ergens ook weer een logische stap in het geheel.
Met elke stap die een groep hoger zet op de ladder van ascensie, komt er een trede vrij die de groep er onder dan in kan gaan nemen. Daarmee komen zij ook weer verder. ZIj laten dan ook weer een trede vrij voor de groep onder hen enzovoorts.
Zo komen we allemaal verder en helpt de ene groep de andere groeien. De ene biedt het draagvlak voor de andere en dat gebeurt zowel van onderaf als van bovenaf.
Van onderaf door de nog niet wakkere mensen die de 'hogeren' de optie bieden te groeien terwijl zij de 3D maatschappij draaiende en stabiel houden. De hogeren die door hun groei en toenemende Licht andere groepen aanraken en aanzetten ook te gaan groeien.

Het stukje TF wat nu meer zal gaan voorkomen en nodig is en waarvan de portal van vandaag een belangrijke stap is, wat ik dan begrijp uit het artikel, is daar dus ook een stukje uit.

Alle baby's zijn ongelofelijk wijs! Alleen "wij" die er al zijn hebben de bagger van de generaties lekker in ons opgenomen, i guess. Hoe meer bagger er door "ons" verwerkt wordt/door gewerkt wordt... des te minder last de generaties na ons zullen hebben van al die ouwe meuk! Dan komt er ruimte voor nieuwe dingen.

Zou dat echt zo zijn dat er een verschil is in zielleeftijd? Zijn "wij" niet gewoon "vergeten" wat echte liefde is? Hoe meer we dat terug vinden, hoe meer we dat ook kunnen zien in hen die nog niet al die ouwe meuk in zich hebben opgenomen... Begrijp me niet verkeerd, want ik weet hoe mooi en liefdevol die zielen kunnen zijn. In mijn ogen zijn wij het, de maatschappij, die deze zieltjes bevuilen.

Dat ze jonger bewust zijn geeft wel aan dat er nu de ruimte komt/is om iets met die bewustheid te doen. Dat is al een mooie ontwikkeling op zich, wil niet zeggen dat dit bewust zijn er bij eerdere generaties niet was. Het is vanaf dat je in de wieg kwam te liggen gewoonweg de mond gesnoerd.

Ik kan er niet bij dat wat uit dezelfde bron komt niet allemaal evenveel potentie in zich heeft. Wat daar van terecht komt is een tweede natuurlijk. Ik moet ineens denken aan dat stukje wat je laatst schreef over jezelf genezen. Dat ik denk, in potentie zijn wij allemaal die wijze ziel!

Denk dat het beste antwoord daarop is: Niet alleen mensen groeien, ook de Bron. En dus ook Zielen.
Zielen die bijv. 300 jaar geleden geboren werden, waren ook nog niet zo ver als zielen nu. Ook is niet elke ziel even ver als de andere. In een zielengroep bijv. heb je ook een hierarchie.

Abraham Hicks zegt dat over de bron ook geregeld, dat ook de Bron nu verder is, dat de Bron verandert en leert en groeit -expandeert- door al onze ervaringen.
Hij geeft nu soms ook andere boodschappen door dan een aantal jaren geleden, omdat de Bron inmiddels ook gegroeid is.

Bevuilen van de zielen. Ik zie dat niet zo. Ik heb geen negatieve benadering. Je kiest een setting om in geboren te worden, een setting waarin jij kunt leren wat je graag wilt leren. Die 'bevuiling' helpt jou dus juist bij je expansie. Het is dus geen negatief iets, geen bevuiling, het is een leermiddel, een hulpmiddel zelfs, waarmee je kunt groeien.

Ik denk dat het op een bepaald moment zo is dat bepaalde lessen door het gros zijn geleerd. Als jij leert en groeit, groeit ook jouw zielengroep. Jij groeit en leert ook van de lessen van een ander in jouw zielengroep. Je hoeft dus niet elke les en elk ding zelf te doormaken om het te leren. Je 'downloadt' het ook door je groep.
Hierdoor groeit de gehele groep, en dat werkt zowel naar boven als naar beneden door:
De Bron groeit hierdoor
De mensheid groeit hierdoor. Immers, als bepaalde lessen niet meer nodig zijn omdat iedereen ze geleerd heeft, kan de setting op aarde veranderen. Daarmee kan dus de gehele setting op aarde steeds meer verschuiven naar een hogere vibratie en de lagere vibrationele settings die leermogelijkheden boden voor die lessen kunnen 'afgestoten' worden.
Wij hebben de setting van de Neanderthaler niet meer nodig om te leren, dus die is er niet meer.
Ik noem maar even wat, he, ter illustratie, niet om nu op het hoe en wat van Neanderthalers in te gaan. Tis gewoon maar een voorbeeld.

Door de eeuwen heen zijn er, zover ik heb begrepen, wél hogere zielen geincarneerd omdat de mensheid zo diep gezonken was na Atlantis dat zij speciaal kwamen hier om de boel te helpen opkrikken.
Dit heeft echter weer desastreuze gevolgen gehad voor die hogere zielen, omdat dat dus veelal de mensen zijn die veroordeeld zijn als heks, wijze vrouw, tovenares, des duivels enz. Dus die hogere zielen hebben zelf in hun poging meer licht te brengen weer schade opgelopen.

En wat betreft kindjes van nu en van bijv jouw of mijn generatie:
Pak eens een baby foto er bij van jou of iemand die 35+ is en kijk eens naar een baby die nu geboren is.
Dan zie je het verschil. Zelfs bij mijn eigen kinderen, 1 generatie terug, zie je dat.
Baby's van nu kijken je écht aan. Bijna meteen na de geboorte al. Die zíen je. Die zíen je echt. Dat was nooit. Dat is sinds een jaartje of pak hem beet 8.
Je ziet ook in hun ogen een wijze oude ziel. Dat zijn geen 'jonkies', geen nieuwelingetjes, maar écht oude zielen. Het is bijna intimiderend, zó wijs zijn ze.
Die hebben dus al zoveel wijsheid en kennis, die helpen de hele mensheid om nog sneller hoger en verder te komen. En dat zullen ze als kindje al doen.
Feit dat die nu geboren kunnen worden, is ook omdat daar nu het draagvlak voor is. Als zulke zielen bij de generatie van bijv. mijn opa en oma zou zijn geworden, zou hun wijsheid never nooit tot hun volle wasdom hebben kunnen komen. Omdat die generatie er niet klaar voor was zoiets op te voeden. dan heeft het weinig nut om als wijze oude ziel bij zulke ouders geboren te gaan worden. Die kunnen je dan niet de setting geven die je nodig hebt. Er zou niets voedends aan zijn.

Nu is die ruimte en dat draagvlak er wel, omdat de ouders van nu zelf ook allemaal Nieuwetijdskinderen zijn. Die wijze zielen hebben bij deze ouders dus wel de mogelijkheid om zich te gaan ontplooien. En zo'n setting is nu wel wederzijds voedend.

Alles wat uit de bron komt heeft wel allemaal dezelfde potentie, maar niet alles wat uit de bron komt is al even ver om die potentie tot wasdom te brengen.

SparklingPurple wrote:

Nou dat is dus wat ik bedoel te zeggen! Ik ontken de bijzondere banden die je kunt hebben zeer zeker niet. Dat je dan wilt begrijpen wat je voelt of ervaart is ook heel normaal denk ik. Misschien bedoel ik meer dat het een interpretatie is, dan een verzonnen iets. Een mogelijke uitleg voor ervaringen.
Ik wil de connecties niet ontkennen, maar ik vraag me af of het hele verhaal er omheen wel klopt.

Je kunt jezelf ook de vraag stellen, ben je ooit uitgeleerd? De mens op zichzelf evolueert ook. Dat vraagt van ons ook die ontwikkeling. Als je bedenkt hoeveel procent we van ons brein gebruiken op het moment... Daar zit ook nog groeicapaciteit. Dus waarom zou het over zijn als je je twin-ray zou ontmoeten? Eerlijk gezegd vraag ik me af of het niet allemaal met de verbinding tot het zelf te maken heeft. Dat de mensen die op je pad komen je in contact laten komen met die stukjes zelf waarnaar je op zoek bent. Dat je daarom die bijzondere band voelt, omdat je via dat contact dichter bij jezelf komt.

Vanuit mijn "helder weten" zeg ik dat dit zo goed gezegd is, zo klopt ook.

Dank je voor je bevestiging Helder Ineens valt wat Kristalletje schrijft ook op z'n plek

Het was ook even diep Soms moet ik het zelf ook nog eens nalezen omdat ik dan vaak half half zit te channelen.
En als we een goed gesprek hebben over zoiets, krijg ik tijdens het schrijven doorgaans zelf ook ineens weer nieuwe kwartjes die vallen.
Dat vind ik dan altijd weer zo mooi aan zulke gesprekken :)

In dat clipje wat jij postte, Sparkling, wordt gezegd dat vaak één van de twee wegrent van de relatie. Soms ook de relatie beëindigt, maar dat ze dan weer samenkomen, altijd, ofwel in dit leven of in het volgende.
Dat kwam ik nog meer tegen toen ik daar eens wat meer over ging lezen. Ik snapte dat stukje niet zo goed, leek me beetje vreemd.
Maar ineens is het wel heel duidelijk en logisch. Schijnbaar gebeurt dat als één de intensiteit van de verbinding moeilijk te hanteren vindt. Dat het dan zo verweldigend kan zijn, beangstigend zelfs, dat ze er vandoor gaan.
Dat is ook de reden waarom TF meestal ver van elkaar af wonen. Omdat ze dan dus niet meteen heel veel samen kunnen zijn, waardoor er tijd en mogelijkheid is om eerst nog dingen uit te werken die aangeraakt worden door die enorm intense verbinding.

Wat ik begrijp is het meestal één die dat zo ervaart, is de andere daarin al verder. Ook weer logisch, anders kom je nergens. Die ene kan dan de energie stabiel houden, ruimte bieden voor die ander om ook zover te komen.

Ik kwam ook tegen dat velen heel vaak dubbele 1's gaan zien rond de tijd dat ze hun TF gaan ontmoeten en/of daarna. Dus 1:11 - 11:11 enz.
Vaak ook 3-en maar eerst en vooral 1-en.

Ik zie heel veel 1:11 en 11:11, dus ik ben benieuwd.
Nog geen 3 en dus het duurt vast nog even Ik vind het altijd een lastig onderwerp waarvan ik niet goed weet hoe het zit. Ik had dan altijd begrepen dat het echt bewust zijn van je tweelingziel vaak in een laat stadium gebeurt, en als je je nog niet bewust bent van elkaar, het zelfs de zwerver op de hoek kan zijn die jouw tweelingziel is en waarvan jij denkt wat een viespeuk. In dat stuk dat ik indertijd las stond dat het daarom goed is je voor iedereen liefdevol op te stellen omdat je zelfs je tweelingziel tegenover je kunt hebben als je er totaal geen idee van hebt. En dus eigenlijk dan een deel van jezelf afwijst.
Wij gaan er altijd van uit dat je tweelingziel je meteen een gevoel van giga liefde of herkenning geeft maar daar stond dat het juist vaak niet zo is. Pas in het allerlaatste stadium vaak. In je laatste leven?
Dan schijnt je ook allebei van een ander geslacht te zijn, maar door de levens heen kan het net zo goed je dochter zijn.
Maar het stuk van Kristalletje over dat de tijden verandert zijn komt me ook als waarheid voor de geest.
Zelf ken ik het verschil in gevoel van bekende zielen, die ik herken vanuit andere levens niet onderscheiden van tweelingziel.
Ik zal mijn tweeling dan vast nog niet ontmoet hebben.
Wel heb ik vaak het idee dat er een ander met me mee leert, die net andere stappen zet, dan ik. De ene keer geef ik mee en de andere keer die ander.
Wamt dat had ik inderdaad ook begrepen dat alles wat jij leert ook je tweelingziel helpt en andersom.

Maar wat ik me nog wel afvraag...

Ik ken wel iemand vanuit de media waar ik echt sterk het idee van heb dat ik die persoon ergens van ken, vanuit een ander leven? Of iets anders? Ik herken die ziel. Normaal heb je dat met mensen die je persoonlijk kent, maar die persoon ken ik alleen uit de media. Ik ben totaal geen type om fan of idool van iemand te zijn, dat heb ik nooit gehad. Maar met die persoon is er iets wat ik niet kan plaatsen.
Misschien een soort zelfde energie dat kan ook. Zelfde sterrenbeeld, en toch veel dezelfde dingen? Dat kan ook natuurlijk.
Hebben jullie ook wel eens dat soort dingen bij iemand die je niet persoonlijk kent? dat je heel sterk het gevoel hebt ik ken je, van een andere keer.

Nu heb ik die persoon wel op de social Media die ik nog heb, en het hele vreemde is dat altijd net als ik denk, wat is dat toch, geef me hier duidelijkheid over, dat er iets geplaatst wordt door die persoon, wat dan over iets gaat waar ik ook net mee bezig ben.
Net alsof het een seintje is, van ik heb het gehoord. Net of er dan toch een onzichtbare lijn is.

Maar dan denk ik waarom zouden er bekende zielen in posities worden geplaatst die niet met elkaar in contact gaan komen? Is dit dan een misplaatst gevoel van mij dat toch gebaseerd is op iemand met dezelfde dingen in energie?

Bij mijn tweelingziel relatie voelde ik voornamelijk aantrekken en afstoten gelijk in het begin al. Maar bovenal intense liefde, alsof je op een wolk word weggedragen. knikkende knieën, niet meer kunnen functioneren, het gevoel hebben in een droom te leven. Elkaar toevallig steeds tegenkomen, hetzelfde meemaken, dezelfde motivatie. Meestal niet hetzelfde willen. Het gevoel hebben dat je elkaar al door en door kent. Elkaar voor het eerst tegen komen in dezelfde levensfase. Als je je tweelingziel tegenkomt maak dan je gordels maar vast, want je gaat een snelle groei doormaken. Je komt je tweelingziel tegen als je hier aan toe bent. Een relatie met je tweelingziel is als een achtbaan.
Je stapt er pas uit als hij gestopt is en onderweg blijf je genieten en verbazen. Je zal dit gevoel nooit meer vergeten.