Kletsen

Nu voelt het weer meer als een strijd tegen mijn eigen hoofd. Toegegeven, toen ik alles van M van mijn telefoon verwijderde, voelde het toch wel als een soort van verlichting in mijn hart. Een opluchting. Nu alleen weer erg in mijn hoofd, in strijd met mijn ego.
Pffff, stom gedoe allemaal.
Ik ben het alleenstaande vader-zijn, het vrijgezel zijn überhaupt gewoon beu. Ik ben er aan toe om te delen, samenzijn. Dan kun je zeggen “het zot allemaal in jezelf, alles wat je een partner te bieden hebt, kun je jezelf ook geven”, maar dat vind ik deels een zootje l*lkoek. Ik kan bijvoorbeeld niet lekker tegen mijzelf aankruipen op de bank, niet mijn eigen energie laten samensmelten met die van mijzelf, niet lekker met mijzelf knuffelen, zoenen en vrijen. Ik ben niet mijn eigen gesprekspartner.
Ik merk zelfs dat mijn dochter toe is aan een partner in mijn leven!

Die stemmingswisselingen zul je nog wel een tijdje blijven houden maar op den duur merk je dat dit minder wordt. Diep in je hart weet je best hoe het zit, ook dat je hier moeilijk iets mee kunt aanvangen. Ik denk dat je er veel moeite mee hebt als dingen gaan zoals jij in je hoofd had, klopt dit? Want als dat zo is, dan is dit een van de oorzaken waardoor je last hebt van die stemmingswisselingen.

Alleen hetgeen je ZELF te bieden hebt kun je aan een partner geven.

Jouw dochter heeft recht op een goede moeder, een partner kan die moeder niet vervangen! Bovendien is een partner ook niet verantwoordelijk voor de zorg en aandacht voor je dochter. Als jij vindt dat de biologische moeder herin tekortschiet moet je háár hierop aanspreken en niet je huidige partner.

Delen kan alleen op basis van gelijkwaardigheid en iemand die jou eigenlijk niet wil die is dat wat mij betreft niet.


Silverlady

Ik denk dat ik onbewust meer verwachtingen heb, die vervolgens niet uitkomen en dat valt dan uiteraard tegen.

Mijn dochter heeft al een moeder, ik heb dan ook nergens gezegd dat ik op zoek ben naar een moeder voor haar. Mijn dochter is echter een echt familiemensje, en zij zou ook bij mij thuis graag deel uitmaken van een compleet gezinnetje. Mijn dochter had al vrij gauw in de gaten dat ik verliefd was, en met die wetenschap zag ik bij haar ook de twinkeling in haar ogen, en het was duidelijk dat ze dit hartstikke leuk vond. Zowel voor mij als voor zichzelf

Maar we hebben onbewust allemaal bepaalde verwachtingen denk ik. Het is met dit soort situaties heel lastig, omdat elke situatie Uniek is. Jij voelt alleen wat je voelt, en jij kent alleen het specifieke gevoel in deze situatie. Het is altijd zo dat als je met een verhaal komt, mensen hun eigen ervaringen gebruiken, of soortgelijke dingen, ik besef me dat ik dat gedaan heb en dat het niet perse iets bijdraagt, maar alleen jij voelt hoe het werkelijk zit. Je kunt je zelf er ook in voor de gek houden, maar het hoeft niet zo te zijn.
Misschien zeggen onze verwachtingen niet zozeer altijd iets over de eindverwachting maar ook over de weg erna toe, hoe die dan zou moeten gaan.
In eerste instantie als ik je verhaal lees, denk ik kijk uit, kies niet voor een vrouw met problemen, die je niet lijkt te willen, of het voor zichzelf niet duidelijk heeft, maar aan de andere kant ken ik ook genoeg relaties die ontstaan zijn op zo een manier, en nu prima relaties zijn met gelukkige mensen. Alleen jij voelt of lijken niet te willen dat ook echt is, of dat er wel iets is wat het wel zou willen en of dat dan voor jouw te doen is of niet.
Hoe vaak gebeurt het niet dat juist doordat iemand hulp nodig heeft er iets ontstaat? Misschien ben je dan eerst die hulpverlener, maar ontstaat er daarna toch iets van een ander soort gelijkwaardigheid. En wie wil er een partner die wegloopt voor problemen of er de brui aan geeft als ze even twijfelt? Omdat het anders niet perfect zou zijn?  Misschien test ze onbewust wel uit of je die stabiele factor blijft als ze twijfelt.
Relaties zijn niet altijd in een hokje in te delen, ze ontstaan allemaal anders, en starten ook niet allemaal volgens hetzelfde concept.
Wat ik dus eigenlijk wil zeggen een verhaal is zo Uniek, geen verhaal is hetzelfde, blijf helemaal bij je eigen gevoel. Soms komen er mensen op ons pad waar we gewoon bij voelen dat er iets is, en is het soms nog onduidelijk hoe we het in gaan vullen. Geef het tijd, laat het langzaam een vorm aannemen, die helderheid schept, verlies je zelf er niet in, maar dwing jezelf ook niet het af te sluiten. Sla waarschuwingen niet in de wind, maar toets ze altijd zelf aan je eigen gevoel, en je eigen momenten, en hoe je het zelf ziet en voelt.
En wat wil jij? Vind je het erg als ze er niet meteen vol in kan gaan, wil je meteen een relatie die van een leien dakje gaat, of vindt je het geen probleem als het anders verloopt? Als het bijvoorbeeld een vriendschap wordt? Waarom moet de mens altijd meteen zeggen of ze met iemand verder wil, soms is er toch meer tijd nodig om iets op te bouwen, het is soms die verwachting van meteen daar een antwoord op hebben en anders afhaken.
Vindt je het tijdsverspilling als blijkt dat het toch mis gaat of vindt je het niet erg als je hebt moeten wachten op iemand die uiteindelijk toch niet voor je kiest?

Alleen jij hebt die date met haar gehad, gezien en gevoeld hoe ze is, gesprekken met haar gehad, alleen jij hebt uiteindelijk het gevoel die je aanstuurt wat je het beste kunt doen, en hoe je het kunt zien.
En alleen jij kunt jezelf toetsen of je te snel er iets van verwacht hebt, of er mee aan de haal gegaan bent, of niet.

Ik denk dat je dochter meer last heeft van het zien dat jij niet echt gelukkig bent?
En ja, het is ook lulkoek dat je alles jezelf moet kunnen geven. Maar in de basis moet je dat wel kunnen. WAt Silverlady zegt, je kunt niet van een partner krijgen wat je niet jezelf eerst kunt geven. Maar uiteraard is een partner een toevoeging. Maar dat moet het dan ook zijn, een aanvulling, geen invulling. En daar zit het verschil.
Ik mis dat ook, ben het soms ook kotsbeu. Maar ik ga vanuit dat stuk het beu zijn niet settelen for less. Ik wil écht geluk. Alleen uit het beu zijn met iemand die het eigenlijk net niet is samen gaan IS settelen for less. Dat is invulling ipv aanvulling.
En dat wil ik niet. Want... dat maakt je toch niet gelukkig.
De opluchting die je voelde zegt genoeg. Ik had dat een tijd terug ook toen ik voelde dat er iets was vanuit W's kant. Als ik invoelde hoe het zou zijn om weer vrijgezel te zijn, voelde ik ook opluchting.
Wilde ik hem dan kwijt, nou ja, ergens niet nee. Want dan ben je dat wat wél fijn is ook kwijt. Maar jij had nog niet zoveel van die dingen omdat het heel kort was.
Ik zou lekker gaan richten op aanvulling en daar voor gaan. En dan maar een keer vloeken dat je het kotsbeu bent, haha.
Die fonkeling in je ogen komt wel weer.
Volg je intuitie, die opluchting zegt genoeg!

Wolf.... waarom jezelf zo gek maken met vragen wat zij wil en hoe ze denkt en het beter zou kunnen doen enz? Geen antwoord op jou brief is ook een antwoord! Een heel duidelijke nee voor mijn gevoel. Zij is niet zo ver om niet meer met Q om te gaan. Zij vindt het goed zo, anders zou ze anders kiezen. Maar zo ver is ze (Nog lang) niet. Ze heeft nog heel veel werk te verrichten in het zelfrespect. Dat is ver te zoeken....

Ga voor jezelf na wat je wilt in een relatie/vrouw. Wil je onzekerheid, onduidelijkheid, stress, angst, boosheid enz? Dan is wachten op m een goed idee.
Wil je allemaal mooie dingen.... laat haar dan los en maak je vrij voor mooie dingen....

Het doet me bijna pijn om te zien hoe jij jezelf aan het pijnigen bent door te wachten op iemand die heel duidelijk is in mijn ogen..... ze heeft je verwijderd op socials. Kan het nog duidelijker?

Geloof me; het doet mij meer pijn dan jou
Het grote probleem, mijn grootste probleem, is dat ik heel duidelijk heb aangevoeld wat zij écht wil en voelt (voelde?), maar dat haar hoofd dat nog niet aankan. Ik voelde die essentie - Kristalletje noemde het potentie, dat is een betere uitleg, en daar ben ik naar gaan handelen. Dat werd een gevecht van mijn hart tegen haar ego, en ik blijf geloven dat het hart sterker is. Dat is de reden waarom ik volhield. Ik zou wel eens willen dat mijn mannelijke energie daarin wat sterker ontwikkeld was, zodat ik er niet zo’n last van zou hebben wanneer het hart het nog niet kan winnen bij het andere geslacht.... Ik weet donders goed wat ik wil, en juist datgene heb ik gevoeld en gezien bij haar. Als mijn renovatieklusje in haar flat een maand of drie eerder was geweest, voor zij Q had leren kennen, had het er allemaal wellicht heel anders uitgezien, maar dat is slechts gissen én niet aan de orde.
Juist doordat mijn hart en haar hart het niet van haar hoofd, haar ego konden winnen, ben ik ook weer in mijn hoofd gekropen. En dat in combinatie met de vasthoudenheid van een Ram, maakt het er effe niet makkelijker op. De huidige maan zou er ook mee van doen kunnen hebben; de symptomen komen overeen met wat ik over deze maan lees.

Dat beetje wat ik van Q heb begrepen, is dat hij niet echt of echt niet op een serieuze relatie uit lijkt te zijn want anders hadden ze elkaar al minstens één keer ontmoet lijkt mij.
Als je je manlijke energie wilt inzetten kun je een 'aangename' verrassing voor beiden inzetten
Het bij Q aanzetten op een ontmoeten tussen hem en M! Dat ze nu al zolang vol van hem zit, dat jij als beste vriend :;):vindt dat "het" er eindelijk maar eens van moet komen!! Jullie gaan elkaar dus zien!! Ik ben benieuwd hoe Q dan zal reageren maar ook zeker M! In jouw plaats zou ik daar zeer veel lol in hebben maar ik ben dan ook af en toe een ondeugd. Ik wil M. haar gezicht weleens zien! Ik ben zeer benieuwd hoe lang de illusie van M standhoudt na een ontmoeting met hem!

Kom maar bij mij in de leer WolfRobe


Silverlady

Maar wil M überhaupt wel een serieuze relatie met Q? Veel mensen zoeken een relatie waarvan ze al weten dat hij op mislukken staat. Zo heb ik een client die alleen maar verliefd wordt op begeleidsters, zich er helemaal in vastbijt, haast geobsedeerd raakt, maar al weet dat het op falen staat, en zijn liefde niet beantwoord wordt omdat personeel niks mag beginnen met clienten. Maar het doet hem enorme pijn als hij afgewezen wordt, hij raakt helemaal in paniek als de persoon waar hij verliefd op is niet bij hem langskomt als ze werkt of niet belt. Maar toch kiest hij voor die verliefdheid die nooit goed af kan lopen uit veiligheid. Doet M dat ook niet? Verliefd zijn op Q, zich er helemaal in vastbijten, en al weten dat het mislukt.
Verliefd worden op iemand waar het een kans mee heeft is soms te eng, omdat de faal ervaring dan nog groter is. Waarom zou ze jouw überhaupt zoveel vertellen over Q? Eerlijkheid oke, maar ze heeft best veel details verteld, is dat ook om je op afstand te houden?

Feit wil dus dat ze je op afstand houdt, of omdat ze het eng vindt, en inderdaad iets voelt waar ze moeilijk mee om kan gaan, of omdat ze echt voor Q wil gaan.

En zoals ik al schreef is het helemaal aan jouw wat je gevoeld hebt en niet, en of je moeite wil nemen voor iemand die het niet goed aankan nog, en het niet helder heeft.

Ik zou me niet gaan bemoeien met haar en Q verder.

Als je al voor M wilt gaan, wees dan heel voorzichtig met iemand die zo kwetsbaar is.

Ze klampt zich in ieder geval steviger aan Q vast dan aan WolfRobe. Dat komt voor mij in alle verhalen die ik tot nu toe heb gelezen sterk naar voren. Als je iemand nog nooit hebt gezien en je klampt je zo aan iemand vast dan is dat wat mij betreft een illusie. En die kan live mee of tegenvallen!
Als ik lees hoe Q met hun digitaal contact omgaat dan krijg ik daar geen serieus gevoel bij. Dat versterkt het idee van een illusie bij mij nog meer.

Gevoelens van liefde kun je niet tegenhouden. Hoewel het natuurlijk nooit de bedoeling is om als hulpverlener een relatie met een cliënt aan te gaan, is dat in uitzonderlijke gevallen toch niet tegen te houden. Er bestaat een procedure voor hoe je daarmee moet omgaan!! Daar schuilt vaak het probleem: het blijkt dat een hoop medewerkers dit toch niet goed weten ondanks dat dit vooraf aan je diensttijd wordt besproken.
Geef aan je collega's en/of leidinggevende door wat er bij je speelt! Cliënt mag dan niet meer bij jou op gesprek komen! Geef vooraf aan dat het van jouw kant serieus is.

Silverlady

Ja maar misschien weet M wel ook wel dat het een illusie is. Daarom haalde ik het voorbeeld van mijn werk ook aan. Niet dat het bij M zo is, want ik ken haar verder niet, maar ik moest er wel aan denken. Mensen die zich vastklampen op die manier zijn soms juist uit op tegenvallen. Omdat ze bang zijn gekwetst te worden zoeken ze iemand waarvan ze al weten dat ze gekwetst gaan worden. Falen doet minder pijn als je ergens al weet dat iets gedoemd is te mislukken. Ze zoekt misschien juist wel Q omdat ze weet dat het destructief is. Daar heeft ze ook veel ervaring mee in haar leven, dus kan ze misschien nu even niet anders.

Ik maak het dagelijks mee dat cliënten verliefd op me zijn, niet alleen op mij ook op collegas, maar we zijn allemaal professioneel genoeg op mijn werk om daar mee om te gaan. feit is dat dat soort clienten altijd iemand zoeken, dus kan er feitelijk geen vrouw meer werken dan. En gezien problematiek, verbroken relaties, angst om relaties aan te gaan. hechting stoornissen en meer van dat soort spul, is het heel normaal dat je geen relatie aan durft te gaan met een andere vrouw en dan veilig voor je begeleidster kiest, want die begeleidster gaat toch zeggen dat ze niet verliefd op jouw is, en het ook professioneel gezien niet kan. Of dat ze al getrouwd is. En een client lijkt dan soms blij te zijn met die pijn, want de pijn is altijd beter dan dat hij een gezonde relatie met een ander was aangegaan, die wel mogelijk was, en die was mislukt. Die pijn is dan vele malen erger. Als er al dat soort angst aanwezig is, komt het heel vaak voor dat mensen obsessief gedrag krijgen, gek worden als iemand niet op een berichtje reageert of zo. En buiten dat denken sommigen dat ze verliefd zijn, maar is het slechts iets anders, een invulsel om iets anders weg te drijven of niet te voelen.

Gek hé Moira, ik wil juist weten waar ik aan toe ben, juist om door de illusie gekwetst te worden. Ik hou juist niet van de illusie. Dit is weer mijn manier om met angst voor gekwetstheid om te gaan. Ik zou juist niet tegen die pijn kunnen, juist omdat ik het weet van die mislukking. Voor mij is die pijn juist niet minder erg.
Misschien ook raar maar als ik voel en/of weet dat iets niet meer haalbaar is (ik heb dit niet alleen met relaties dus) dan liever keihard einde dan tegen dat einde aan te hikken.

Dit is toch wel een interessant stukje om te lezen want ik voel het wel in! Maar zo hoe ik reageer heeft denk ik ook wel een oorzaak.


Silverlady

Niets is gek Ik denk dat jij dan waarschijnlijk wel graag een relatie wil en er aan toe bent.
En sommige mensen onbewust toch nog niet aan een relatie toe zijn of het niet toe kunnen laten nog, het ergens toch wel willen, en dan veilige gekwetstheid zoeken ( wat ook gerust veel pijn doet) als je het zo kan noemen.
Het feit dat je niet gekwetst wilt worden door illusies, zegt dan dat je wel die moed hebt om een relatie aan te gaan en ervoor te gaan.

Iedereen heeft weer andere ervaringen en belevingen, en reageert dus anders op dingen. Dat is alleen maar goed.

DANK JE MOIRA!

Het klopt inderdaad dat de behoefte van het aangaan van een relatie steeds vaker en heftiger vanuit de diepte naar boven komt. Ik wil er voor gaan of niet, dat klopt helemaal!

Dat is toch een mooi gegeven Silverlady! Geen dank hoor.

Mijn intuïtie zegt mij dat M zich zo aan Q vastklampt, omdat ze daarmee haar vertrouwde weg blijft vervolgen. Een weg vol kwetsingen, vedriet, het gevoel blijven houden dat ze er niet toe doet en zichzelf niet waardevol genoeg acht om oprecht van gehouden te worden.
Ik bood haar precies het tegenovergestelde, en - daarin ligt wellicht mijn leermomentje in deze situatie - ik deed dat misschien met iets té veel overgave. Dat was te benauwend voor haar.
Met grote regelmaat, tijdens ons contact, liet ze zichzelf voorkomen als sterke, zelfbewuste vrouw. Ik begrijp nu dat dat haar onzekerheid goed heeft gemaskeerd. Ik kon daar dus niet doorheen prikken. Mocht zich in de toekomst een nieuwe situatie voordoen - en die kans is natuurlijk goed aanwezig; mijn "doelgroep" is vrouwen van rond de 40, die zullen toch veelal hun rugzakje hebben; alleenstaande, gescheiden moeders die, net als ik, hun verleden hebben en daar toch door getekend zijn (hoe zij daar mee omgaan is aan hun, hoe ik daar op mijn beurt op reageer is aan mij; daar ligt mijn leerpunt). Dit is puur realistisch beredeneerd, zou ik zeggen. Of ik M nog zal ontmoeten in de toekomst, lijkt mij ook niet onwaarschijnlijk (ze woont in een flat waar mijn bedrijf de renovaties en onderhoud uitvoert). Of ik dan nog voor haar zal gaan, kan ik niet zeggen; dat weet ik niet. Misschien kom ik volgende week wel mijn echte vrouw van mijn dromen tegen (die ook voor mij durft te kiezen ). Ik weet het niet.
Ik heb vandaag mijn gedachten de vrije loop gelaten, evenals de bijbehorende emoties (ik heb daarvoor mijn excuses aangeboden aan mijn dochter, en haar uitgelegd wat er aan de hand is. Mijn dochter is echt een schatje!!), en het voelt al een stuk rustiger in mij. Ik sta in ieder geval open, daar ben ik dankbaar voor.

Wat lief van dat excuus en de reactie van je dochter

Ik las zojuist de jaarhoroscoop 2018 voor Ram, ik heb het betreffende stukje over relaties even gekopieerd. Ik val in groep twee.



Op liefdesgebied lijkt 2018 weinig aan het toeval over te laten. De ram volgt als het ware (vrijwillig) een van de twee beschikbare routes die voor de ram zijn uitgestippeld. De eerste route wijst de weg naar een ongelukkige relatie. De tweede route wijst de ram de weg naar een (nieuwe,) langdurige en gelukkige relatie. De planeten geven via subtiele hints aan welk pad zij voor de ram in kwestie het beste vinden. Maar zoals altijd het geval is kiest de ram uiteindelijk zelf welk pad hij/zij besluit te volgen.

Single ram: hoewel de uitkomst redelijk overeenkomt zijn de voorspellingen, die betrekking hebben op het liefdesleven van de single ram, in twee groepen onder te verdelen:

De eerste groep is die van de ram (man/vrouw) die dit jaar een relatie beëindigt. Het advies aan hen luidt; Maak je geen zorgen. Een nieuwe gelukkige relatie wacht om de hoek. Verwerk de breuk die heeft plaatsgevonden en maak op jouw eigen tempo ruimte voor een nieuwe liefde. Deze liefde gaat er namelijk absoluut komen - ook wanneer je iets langer de tijd nodig hebt om jezelf hier weer voor open te stellen.

Groep twee is die van de ram die al een tijdje single is. Het advies aan hen luidt; Ook jij krijgt in 2018 talloze kansen om een nieuwe liefdespartner te vinden. Doordat jij al een tijdje vrijgezel bent kan het echter wel even duren voordat jij het vertrouwen ervaart de juiste te zijn tegengekomen. De kans is groot dat er in 2018 (eerst) meerdere korte relaties ontwikkelen. Deze relaties zijn intens en gevuld met passie, maar blijken uiteindelijk toch niet geschikt te zijn voor de langere termijn. Maak je geen zorgen - geniet ervan zolang het duurt en gebruik deze ervaringen om op liefdesgebied weer zelfvertrouwen op te bouwen.

Vooral dat onderstreepte stukje heeft mijn positiviteit toch wel een extra boost gegeven.

Silverlady wrote:

Wat lief van dat excuus en de reactie van je dochter

Dankjewel Ik vind dat mijn dochter het recht heeft om te weten waarom ik me wat sikkeneurig voel. Toen ze me vorige maand (na de date met M) aan mij vroeg waarom ik zo'n stomme grijns op mijn smoel had, vroeg ze er direct achteraan "ben je soms verliefd??" Dus dat heb ik toen ook maar eerlijk verteld. Ze vroeg me direct het hemd van het lijf over M. In de weken daar voorafgaand, zo bedenk ik me nu, heeft ze me al heel veel vragen gesteld over nieuwe bonusmoeders, stiefmoeders, dat ze het niet zo wil zoals bij Assepoester .... ook zij is er mee bezig.

En daar dacht ik dus ook aan Wolf, en nu schrijf je het zelf in jouw leeftijdscategorie is het ook eenmaal zo dat vrouwen een rugzakje kunnen hebben. Het zal toch vaak zo zijn dat je of een gescheiden iemand treft, of iemand die wat anders heeft meegemaakt. En dan kan het gewoon zo zijn, dat iemand door wat hij of zij heeft meegemaakt niet meteen voor iets gaat, dat is ook heel begrijpelijk. Dan is geduld toch denk ik ook geboden. Om je daar bewust van te zijn is al een heel goed punt!
En weet je verstandelijk is alles altijd goed te overdenken, maar het gaat soms ook gewoon om dat gevoel, dat alleen jij voelt. En soms vloeit ons gevoel juist naar iets wat niet gemakkelijk is. Dat is ook liefde.

Jep Moira: de spijker op zijn kop. Het is bij mij zelden de makkelijkste weg   Alsof ik altijd bovenaan een klif sta, ik kan de bodem geeneens zien, en hup, daar springt Wolf! Of ik struikel en val erin, of ik word erin geduwd....
Edit: vaak voelt het zelfs of iets uit die bodemloze diepte mij gewoon bij mijn kraag grijpt, en me erin trekt! Maar hoe dan ook: hup, daar gaat Wolf het diepe in.

Wolf

Quote :

Dat werd een gevecht van mijn hart tegen haar ego, en ik blijf geloven dat het hart sterker is. Dat is de reden waarom ik volhield.

Ik wil je iets vertellen uit mijn eigen leven Wolf. Een jaar of twintig geleden was er een man verliefd op mij. Ik zat op dat moment zo vast in mijn proces en de problemen die ik had met mijn verleden dat ik dat niet opmerkte. Ik was ook niet verliefd of zo, maar ik vond 'm beslist aardig en ik voelde veel sympathie voor hem. Hij stopte met werken en vroeg me of ik met hem meeging naar het buitenland. Ik wist geen antwoord en gaf ook geen antwoord. Dat was geloof ik ook ons laatste contact.
Inmiddels zijn we twintig jaar later. Jeetje ja, ik houd van die man. Ik heb me verschillende levens herinnerd dat we samen waren en het samen goed hadden. en ik realiseer me hoe goed hij indertijd voor mij is geweest.
Ik hoop dat hij ondertussen is doorgegaan met zijn leven en een andere aardige vriendin of partner heeft gevonden. Ik zou het heel erg vinden als hij om mij lang getreurd zou hebben.
Over mijn eigen min of meer onbewuste keuze vanuit onvermogen ben ik ook tevreden, door hier in Nederland te blijven, alleen te blijven, heb ik door kunnen gaan waar ik mee bezig ben en dat is ook mijn levensopdracht.

Dus ik zou zeggen; wacht niet op M. Ze zal haar eigen lessen moeten leren, haar eigen weg moeten volgen.

Wolf Robe wrote:

Mijn intuïtie zegt mij dat M zich zo aan Q vastklampt, omdat ze daarmee haar vertrouwde weg blijft vervolgen. Een weg vol kwetsingen, vedriet, het gevoel blijven houden dat ze er niet toe doet en zichzelf niet waardevol genoeg acht om oprecht van gehouden te worden.
Ik bood haar precies het tegenovergestelde, en - daarin ligt wellicht mijn leermomentje in deze situatie - ik deed dat misschien met iets té veel overgave. Dat was te benauwend voor haar.
Met grote regelmaat, tijdens ons contact, liet ze zichzelf voorkomen als sterke, zelfbewuste vrouw. Ik begrijp nu dat dat haar onzekerheid goed heeft gemaskeerd. Ik kon daar dus niet doorheen prikken. Mocht zich in de toekomst een nieuwe situatie voordoen - en die kans is natuurlijk goed aanwezig; mijn "doelgroep" is vrouwen van rond de 40, die zullen toch veelal hun rugzakje hebben; alleenstaande, gescheiden moeders die, net als ik, hun verleden hebben en daar toch door getekend zijn (hoe zij daar mee omgaan is aan hun, hoe ik daar op mijn beurt op reageer is aan mij; daar ligt mijn leerpunt). Dit is puur realistisch beredeneerd, zou ik zeggen. Of ik M nog zal ontmoeten in de toekomst, lijkt mij ook niet onwaarschijnlijk (ze woont in een flat waar mijn bedrijf de renovaties en onderhoud uitvoert). Of ik dan nog voor haar zal gaan, kan ik niet zeggen; dat weet ik niet. Misschien kom ik volgende week wel mijn echte vrouw van mijn dromen tegen (die ook voor mij durft te kiezen ). Ik weet het niet.
Ik heb vandaag mijn gedachten de vrije loop gelaten, evenals de bijbehorende emoties (ik heb daarvoor mijn excuses aangeboden aan mijn dochter, en haar uitgelegd wat er aan de hand is. Mijn dochter is echt een schatje!!), en het voelt al een stuk rustiger in mij. Ik sta in ieder geval open, daar ben ik dankbaar voor.

Over het vastklampen van M aan Q...... doe jij zelf niet precies hetzelfde met M? Jij klampt je nu vast aan M terwijl ze eigenlijk onbereikbaar is.....
Waarschijnlijk is jou gevoel zo sterk omdat zij de ideale spiegel is en jou zo naar een hoger level tilt. Misschien is dat wel het gevoel dat jij zo sterk heb gevoeld bij haar.....
Jou opstap naar verder groeien. Naar een dieper inzicht in jezelf. Groei. Pijnlijk, maar dan is het wel een stukje groei die blijft hangen. Die zich diep in je verankert.....

Van wachten krijg je alleen maar meer wachten als het zo moet zijn kruist het je pad weer.

Je zet me aan het denken Yarrow. Ik vraag me af hoe vaak het voorkomt dat we onze partners kennen uit andere levens, en het al eerder onze partners zijn geweest?

Ik weet nog dat ik mijn man voor het eerst zag, en ik heel sterk het gevoel had dat ik hem al eens gekend heb. Ik herinner me wel een aantal mannen uit eerdere levens, maar heb niet zozeer het idee dat 1 van hun mijn huidige man is. Wel had ik sterk het idee toen ik hem voor het eerst zag, dat wordt je man, dat is hem. Het was even of de hele wereld om me heen draaide, alsof de vonken van me afsloegen. We raakten smoorverliefd, en nu jaren later nog steeds wel. Het was toen ik hem voor het eerst zag, of de wetenschap al tot me kwam dat het mijn man zou worden en we een heel fijn huwelijk zouden krijgen. Dat had ik met andere kerels nooit gehad. Zou dat toen al vastgestaan hebben denk ik nu? Of was het een optie, die me op dat moment helder werd?

Mijn Gidsen tonen me een soort van draaischijf, met daarin aangedragen partners, die al op voorhand gekozen zijn , sommigen van hun kennen we van eerdere levens, anders niet.
De schijf gaat draaien door hoe we in ons proces zitten, en welke keuze we op dat moment maken. En hoe de ander erin zit, past het niet, draait hij verder, en soms komt die persoon tocht weer terug in de draaiing. In de schijf zitten ook lege vakken, voor als we ervoor kiezen alleen te blijven.
Niet iedereen kiest er bewust voor alleen te blijven, maar de schijf kan dan soms nog niet doordraaien doordat de lijnen van de personen die in de draaischijf staan nog geen lijnen hebben die zich verbinden met jouw, of jij met hun. Ik krijg die lijnen te zien als lichtgevende draden. Soms kunnen we door een kleine verandering in ons gedrag, al weer andere draden op doen gloeien, en draait de schijf verder.
Voor degene die graag een nieuwe relatie willen, kun je denkbeeldig in het midden van die schijf gaan staan en bewust zorgen dat hij weer verder draait. Het is ook zo dat men bepaalde opties uit die schijf ook in het huidige bestaan tegenkomt, ook al heb je voor een andere optie gekozen. En het is soms ook juist dat we voor een optie kiezen ( Welke toch een relatie beëindiging wordt) omdat we ons vaag herinneren, wat er afgesproken en gekozen is over wie er in onze schijf plaats mochten nemen. We herkennen iemand dan, maar kunnen het gevoel niet plaatsen. Ik herken wel bepaalde opties in mijn leven waarvan ik denk dat ze in mijn schijf gestaan hebben.

Misschien compleet onzinnig maar ik krijg er een beeld van op mijn netvlies.

Moira wrote:

Het is ook zo dat men bepaalde opties uit die schijf ook in het huidige bestaan tegenkomt, ook al heb je voor een andere optie gekozen

IK vind het een heel mooi beeld. en de gequote zin slaat wel op de situatie die ik hierboven beschreef.
Weet je als je niet klaar bent voor een relatie, dan worden het toch vaak ruzie-achtige leer relatie's en daar zit ik eigenlijk ook niet op te wachten.