Tips gevraagd mbt mijn gaves

Het zit mij al geruime tijd een beetje dwars, dat ik vaak iemand niet kan helpen, omdat ik niets doorkrijg. Bij een enkeling stromen de woorden me te binnen, op een dusdanig tempo dat ik het nauwelijks kan bijbenen, maar bij de meesten komt er niets. Vaak, als iemand mij verzoekt om bv een foto te lezen, krijg ik niets door. Maar wanneer het niet specifiek aan mij gevraagd wordt, meer als een open vraag zeg maar ("kan iemand mijn foto lezen?") gaat het al beter. Maar ook niet bij iedereen. Het is mij opgevallen dat het mij het makkelijkst afgaat bij vooral jonge dames. Zou dat een reden kunnen hebben?
Kan het zo zijn dat mijn Gidsen de persoon uitzoeken die ik mag helpen, en dat ik dus niet op verzoek zomaar jan en alleman kan/mag helpen?

Ik help momenteel sinds een paar weken een vrij jonge vrouw, die heb ik via facebook leren kennen. Dit doe ik door foto's te lezen, te pendelen, intuïtief schrift, en een enkele keer dmv mijn kaarten (die ik bijna nooit gebruik). Met het meeste wat ik haar geschreven heb, had ik het bij het juiste eind, bij de rest is het afwachten wat de toekomst haar brengt.....
Maar dit lijk ik dus niet bij iedereen te kunnen.

Misschien is het zo, dat jij alleen de personen kunt helpen die het heel hardt nodig hebben. Zeg maar de noodgevallen, die op geen andere manier een vangnet hebben.

En dat de personen waarbij er bij jouw niks gebeurd, ook via een andere weg geholpen kunnen worden.

Verder zal het misschien ook een deel met training te maken hebben, en veel oefenen. Om je specifieke gevoeligheden nog scherper te maken.

Kun je iets met mijn antwoord?

Dankjewel Ennakee, daar kan ik inderdaad wel iets mee. Er schiet mij trouwens te binnen, dat ik ook van hun iets kan leren, namelijk "nee" zeggen tegen hen. Tot nog toe is het ook aldoor nog gebeurd dat zij zich zowat aan mij vastklampten; bijna zelfs hun veters niet konden strikken voordat ik ze namens de Gidsen toestemming gaf......
Het trainen in bv foto-lezen, hoe doe je dat? Ik heb een tijdje bij zo'n fotoleesgroep op facebook gezeten, waar ik met een ervaren fotoleester mocht oefenen. Maar hoe meer ik oefende, hoe meer ik er aldoor naast zat....
Om voor iemand te pendelen vind ik nog het makkelijkst: ik vraag mijn pendel of ik mag pendelen, ik vraag wie er bij me is, ik vraag of de intenties positief en zuiver zijn en ik stel een controlevraag. En ik vraag of mijn Gids vragen wilt beantwoorden voor degene die mijn hulp vraagt op dat moment. Daarna vraag ik of die persoon twee ja/nee vragen wilt stellen, zonder dat ik die vraag weet. En een controlevraag die ik niet mag weten. Als dat gelukt is allemaal, mag diegene vragen stellen, maar ik wil de vragen niet horen, om het voor mijzelf zo zuiver mogelijk te houden.
Vragen beantwoorden van uit mijn intuïtie komt op als poepen, zeg maar. Ineens doe ik dat.

Ik kan zelf ook niet iedereen readen en eerlijk gezegd zoek ik dat ook niet, ik vind het prima.
Ik denk dat ik me eerst ook daar wel eens druk over maakte, maar feitelijk is dat puur je eigen onzekerheid. Je moet er gewoon op vertrouwen dat de mensen die jij kunt helpen ook de weg naar jou vinden. Je kunt nl niet altijd iedereen helpen. Soms zitten mensen op een te ander spoor, al dan qua vraagstuk al dan qua energie en dan heb je elkaar niets te bieden. Die mensen vinden dan vanzelf wel hun weg naar iemand anders die hen wel kan helpen.
Soms komen mensen ook bij je en kan jij hen niet helpen maar ken je wel weer iemand die dat wél zou kunnen. Dan stuur je ze door.
Verder moet je je ook realiseren dat niet elke manier van readen bij jou past. Misschien is foto's readen niet zo jouw ding, maar ligt jouw kracht bij een andere manier. Misschien is dat helder weten, helder horen, of middels afstemming op aura/ chakra's.
En misschien is mensen readen gewoon helemaal niet jouw ding. Misschien is huizen harmoniseren wat bij jou past, of dieren healen, of ... of ...

Het beste is om met deze hele ontdekkingstocht gewoon wat plezier te hebben, niet teveel 'moeten' er op zetten, want dan ga je je nl afknijpen van de stroom en dan werkt het helemaal niet meer. Probeer er speels en luchtig mee om te gaan. En ben ook relaxt en open in het ontdekken van wat wel werkt en wat niet.

Wat foto's betreft dan nog... ik lees zelden foto's. Voel ik me niet toe geroepen, maar is ook niet zo mijn ding. Sommige foto's krijg ik niets bij door, behalve dat ik bij 99% van de mensen een mega dosis verdriet zie. Echter, een hele enkele keer zie ik een oproepje voor een fotoreading en dan voel ik me geroepen. Dan weet ik dat ik die persoon wél moet readen. En dat lukt dan ook altijd en krijg dan ook altijd iets door wat die persoon op dat moment ook echt moet weten.
Dat zijn dus uitzonderingen. Meestal read ik verder dus geen enkele foto, lig er ook niet wakker van dat dat niet lukt, want ik weet en vertrouw op de Kosmos dat als er ergens iemand is die mijn hulp wel kan gebruiken, ik gewoon geroepen voel. Word ik er gewoon naar toe getrokken.
Verder is het ook niet mijn taak dit leven om als een soortement reader / healer door het leven te gaan. Dat dacht ik eerst ook, maar mijn taak is om mensen vreugde en plezier te brengen. Dat doe ik grotendeels door gewoon te zijn wie ik ben. Huppelend en dansend door het leven te gaan. En mogelijk gaat zich dat nog anders uiten, zoals bijv door mijn boeken, mogelijk door schilderijen en misschien (hopelijk!!!) ook nog wel door workshops te gaan geven.
Lichtwerker zijn en intuïtief zijn enz. houdt niet in dat je moet readen of healen ...

Voor mij geld dat ik eigenlijk alles intuïtief door krijg ik ben behalve qua magnetiseren nergens in getraind of geschoold. Meestal zeg of schrijf ik direct, wat er als eerste in mij opkomt. En ook d.m.v. helderweten en heldervoelen krijg ik veel informatie.

Vaak weet ik niet eens waar de info vandaan komt, eerlijk gezegd. Maar het klopt vaak wel, zeker ook bij mensen die ik geheel niet goed ken. En dat vind ik nog het meest frappant.

Ik denk ook dat je de mensen op je pad krijg waarbij jij een aandeel in hun bewustwording kunt vormen en zij in die voor jouw. Al was het inderdaad maar om te leren om nee te zeggen. Want dat kan ook erg moeilijk zijn, maar wel noodzakelijk. Ook om je eigen kern te beschermen.

Dus ik zou zeggen laat het los, dan komt het vanzelf naar te toe....wanneer de tijd er rijp voor is...

Kan het zijn dat je meer 'druk' voelt, vanuit een soort van 'moeten', omdat je anderen zo graag wilt helpen?
Het kan zijn dat je kanaal dan niet meer zo 'spontaan' is en je jezelf min of meer wat blokkeert.
Wanneer je er niet zo op gericht bent of mensen spontaan op je pad komen, ben je wellicht als kanaal meer open en stroomt de informatie ook makkelijker binnen en door je heen.
Voor mijn gevoel werk je dan mogelijk veel meer vanuit je hart, wat open en spontaan reageert, als een kind onbevangen is.

Ik vind readen soms ook een verhaal apart Het feit dat je niets doorkrijgt bij iemand kan ook zijn omdat iemand zich afsluit en eigenlijk helemaal niet gelezen wil worden...
Veel mensen zeggen een reading te willen, maar willen eigenlijk bepaalde dingetjes horen, veel mensen die een reading willen verwachten of willen toch graag bepaalde dingen horen als zijnde bevestiging.
Als er dan iets anders komt zeggen ze dat ze het niet herkennen, en soms herkennen ze het ook echt niet, maar kan het nog wel kloppen...
Ik heb verschillende keren ergens in een zaal gezeten, waarin een medium bepaalde bevindingen deed, mensen herkenden het niet, en ik voelde dat het echt wel klopte.
Mensen zijn ook heel snel geneigd dat als ze dingen horen die ze niet willen horen het in twijfel te trekken of te ontkennen.
Misschien beschermen je Gidsen je daar ook wel tegen, van er komt niks door, want hetgeen er doorkomt treft nu toch even geen doel.

Readen vraagt niet alleen iets van de reader, het vraagt ook een bepaalde houding van de persoon die een reading wil ontvangen. Als diegene zich openstelt, of duidelijk iets uitzend, dan gaat het ook beter.
Ik heb onlangs zelf een reading van iemand mogen ontvangen, en eigenlijk alle vragen die ik in mijn hoofd gesteld had, ( het waren niet echt standaard vragen.) daar kreeg ik een antwoord op.

En wie weet heb je iemand als je niets doorkrijgt ook wel geholpen, hebben ze bijvoorbeeld geleerd, niet om readings te vragen maar het zelf te gaan doen.

De reden waarom mensen een reading vragen kan ook heel verschillend zijn, en misschien is dat ook wel van belang waarom het wel of niet lukt.

Klopt helemaal wat je zegt, Moira. Ik heb dat ook zo ervaren met mensen. Bij hoog en bij laag ontkennen dat het klopt, waarbij je dan nog bijna zelf zou gaan twijfelen, terwijl je zelf gewoon écht voelt dat het wél klopt. Dan laat ik het altijd maar, ga er niet om strijden, maar dat zijn nooit leuke momenten. Gelukkig gebeurt dat zelden.
Ik vraag zelf ook altijd aan het hogere wezen van iemand of ik ze mag lezen. Als ik daarbij geen groen licht krijg, doe ik het ook niet. Dan ben ik niet de juiste persoon of is het niet het juiste moment.
Het is en blijft altijd spannend, het moment van de reading doorgeven en de feedback afwachten. Ik denk soms wel eens dat ik er helemaal naast zit, kan soms zo onzeker worden. En dan krijg je terug van OMG, helemaal in tranen, klopt zo precies! enz. Dan heb ik altijd iets van, phew! Toch goed! Hihi.

Zelf heb ik ook wel eens ervaren dat er weinig of niets doorkomt bij een fotolezing of reading.
Meestal klopt het wel en als mensen het niet (kunnen) herkennen, dan is het ook goed.
Ga er vanuit dat dingen niet voor niets doorkomen.
En verder zijn we mensen en kunnen we ook dingen anders zien ....